Στη Γενική Συνέλευση του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, όπου βρέθηκαν στο επίκεντρο οι μεγάλες προκλήσεις και οι κατευθύνσεις για το μέλλον της ελληνικής φιλοξενίας, ο Γιάννης Χατζής πραγματοποίησε μία από τις πιο αιχμηρές παρεμβάσεις της ημέρας.
Με λόγο ευθύ και απολύτως ρεαλιστικό, ανέδειξε τα συστημικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, την έλλειψη χρηματοδότησης, το βάρος της συμμόρφωσης και τις παρωχημένες αντιλήψεις που –όπως υπογράμμισε– κρατούν πίσω τον σημαντικότερο πυλώνα της ελληνικής οικονομίας.
Όπως είπε ο πρόεδρος της ΠΟΞ,” Ο τουρισμός είναι ο σημαντικότερος πυλώνας της οικονομίας μας και στηρίζεται στη δική μας καθημερινή προσπάθεια. Η επιτυχία του όμως, δυστυχώς, δεν εξαρτάται μόνο από αυτή. Η εμπειρία του πελάτη είναι ολιστική· το τι συμβαίνει έξω από το ξενοδοχείο επηρεάζει άμεσα την εντύπωσή του, ενώ ο ανταγωνισμός είναι διεθνής.
Για να συζητήσουμε ουσιαστικά για το μέλλον του ελληνικού τουρισμού, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουμε ρεαλιστικά τη σημερινή κατάσταση. Γύρω μας άλλοι προορισμοί μειώνουν επιβαρύνσεις, αναβαθμίζουν υποδομές και στηρίζουν ενεργά την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων. Η Ελλάδα έχει συγκεκριμένες πολιτικές αγκυλώσεις και μια επιχειρηματική γεωγραφία όπου η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων είναι μικρές ή πολύ μικρές. Το ίδιο ισχύει και στον ξενοδοχειακό κλάδο.
Σε εμάς όμως, αυτές ακριβώς οι επιχειρήσεις, με τη σταθερή τους προσπάθεια επί δεκαετίες, μας έφεραν εδώ που είμαστε σήμερα. Αυτές δημιούργησαν και ανέδειξαν διεθνώς την έννοια της ελληνικής φιλοξενίας”.
Και υπογράμμισε εμφατικά ο κ. Χατζής: “Σήμερα όμως, αυτό το μοντέλο λειτουργίας δεν συμβαδίζει πάντα με τον τρόπο που χρηματοδοτούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Μιλάμε για ποιοτική αναβάθμιση, αλλά σχεδόν το 85% των ξενοδοχείων δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί. Πώς μπορεί να υπάρξει αναβάθμιση, όταν η πρόσβαση στο κεφάλαιο είναι η εξαίρεση και το κόστος ψηφιακής και περιβαλλοντικής συμμόρφωσης πνίγει τους επιχειρηματίες;
Ο δημόσιος διάλογος συχνά παραμορφώνει την πραγματικότητα. Ο τουρισμός παρουσιάζεται άλλοτε ως υπεύθυνος για κάθε στρέβλωση και άλλοτε ως λύση για κάθε οικονομικό πρόβλημα. Ο κλάδος είναι εντάσεως κεφαλαίου, με τεράστιες ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό, και παρ’ όλα αυτά είμαστε στον αυτόματο πιλότο.
Ο τουρισμός δεν χρειάζεται μεγάλες κουβέντες. Χρειάζεται να ξέρουμε πού βρισκόμαστε, ποια είναι τα πραγματικά μας πλεονεκτήματα και ποιες οι αντικειμενικές μας αδυναμίες. Τα στοιχεία υπάρχουν. Οι καλές διεθνείς πρακτικές είναι γνωστές. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό”.
Κατέληξε δε o πρόεδρος της ΠΟΞ Γιάννης Χατζής κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: “Υπάρχει ουσιαστική έλλειψη θεσμικής προσοχής και ως κλάδος δεν πρέπει να δεχτούμε καμία συζήτηση για παραγωγικά μοντέλα όπου ο τουρισμός δεν αποτελεί κεντρικό πυλώνα της οικονομίας. Και αυτό όχι για τους ξενοδόχους, ούτε απλώς για την προστασία των περιοχών που χωρίς τουριστική προοπτική θα ερημώσουν. Αλλά γιατί ο κλάδος μας είναι, μεταφορικά και κυριολεκτικά, η εθνική μας ασπίδα. Εμείς θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Ελπίζουμε ότι η κοινωνία – και ιδιαίτερα ο πολιτικός κόσμος – θα ξεπεράσει παρωχημένες νοοτροπίες που μας κρατούν πίσω. Είναι καιρός να πάψουν να αναζητούν «παχιές αγελάδες για άρμεγμα» και «κότες με χρυσά αυγά» και να στηρίξουν τις πραγματικές επενδύσεις που δημιουργούν ουσιαστική περιφερειακή προστιθέμενη αξία”. / money – tourism
