Το «Griselda» λειτουργεί ως μία απόδειξη του υποκριτικού ταλέντου της Sofia Vergara, η οποία γίνεται ένα με τον ρόλο της, και ως μία ιστορία για τη σκληρότητα των καρτέλ ναρκωτικών.
Ένα απόφθεγμα από τον Pablo Escobar ανοίγει τη νέα μίνι σειρά του Netflix. Ο γνωστός βαρόνος των ναρκωτικών είχε δηλώσει πως «ο μόνος άνθρωπος που φοβήθηκα ποτέ ήταν γυναίκα και είχε το όνομα Griselda Blanco». Σε αυτό το πρόσωπο επικεντρώνεται η νέα και άκρως διασκεδαστική σειρά της ομάδας πίσω από το «Narcos». Ο σεναριογράφος Doug Miro, ο παραγωγός Eric Newman και ο σκηνοθέτης Andrés Baiz μας βυθίζουν ξανά στον κόσμο των ναρκωτικών και της παρανομίας για να πουν την ιστορία μίας γυναίκας που θέλει όλα αυτά που της ανήκουν, ακόμα και αν καταστρέψει τον εαυτό της στην πορεία.
Οι παραγωγή της σειράς, αυτή τη φορά δεν ενδιαφέρονται τόσο για την ακριβή αποτύπωση των γεγονότων όπως είχαν κάνει στο «Narcos» και αυτό φαίνεται από τα πρώτα λεπτά της σειράς. Βρισκόμαστε στο Μεδεγίν της Κολομβίας τη δεκαετία του ’70 και μία τραυματισμένη Griselda μαζεύει τους τρεις γιους της για να δραπετεύσει από τον άντρα της, που ήταν και ο ίδιος έμπορος ναρκωτικών και να μετακομίσει στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Μια φίλη της, η Carmen (Paulina Dávila), που έκανε ένα παρόμοιο ταξίδι λίγα χρόνια πριν, τους δέχεται και της προσφέρει μία δουλειά στο ταξιδιωτικό της πρακτορείο, μακριά από τον κόσμο των ναρκωτικών και των καρτέλ.
Αυτό που δεν γνωρίζει, όμως, είναι πως η Griselda τράπηκε σε φυγή από το Μεδεγίν έχοντας στην κατοχή της ένα κιλό άκοπη κοκαΐνη με σκοπό να την πουλήσει και να μπορέσει να εξασφαλίσει στην οικογένειά της τα προς το ζην. Το δέλεαρ των πολλών χρημάτων αποδεικνύεται πολύ μεγάλο και εμπλέκεται ξανά στον κόσμο από τον οποίο προσπάθησε να δραπετεύσει. Στην πραγματικότητα, η Griselda ήρθε στο Μαϊάμι ως μέρος της απόδρασής της από τις κατηγορίες ομοσπονδιακών για το στήσιμο μίας επιχείρησης ναρκωτικών στη Νέα Υόρκη την οποία διοικούσε με μεγάλη επιτυχία για δέκα χρόνια.
Οι δημιουργοί της σειράς αποφάσισαν να ακολουθήσουν την ιστορία ενός αουτσάιντερ με το οποίο μπορεί το κοινό να ταυτιστεί. Η ιστορία της σειράς έξι επεισοδίων του Netflix θέλει να σε κάνει να καταλάβεις αυτή τη γυναίκα, να νιώσεις τον φόβο, τον πόθο της να αποδείξει ποια είναι, αλλά και να σε αγγίξει συναισθηματικά η προδιαγεγραμμένη πτώση της. Φαίνεται πως στο πρόσωπο της «Νονάς» -όπως ήταν το παρατσούκλι της στα καρτέλ- οι δημιουργοί βρήκαν κάτι να κατακρίνουν, αλλά και να θαυμάσουν. Ουσιαστικά, βρήκαν ένα άτομο που μπορούσε να λειτουργήσει ως όχημα για να πουν την ιστορία μίας αντιηρωίδας όπως αυτούς που έχουμε δει σε κλασικές σειρές («Mad Men», «Breaking Bad»).
Η σειρά συμπιέζει τα τρία χρόνια της ζωής της «Νονάς» στο Μαϊμί σε έξι ωριαία επεισόδια, όμως, ούτε ένα λεπτό, ούτε μία κίνηση δεν πάει χαμένη. Κανένας χαρακτήρας, κανένα κομμάτι της πλοκής δεν είναι παραπανίσιο. Η σειρά είναι τόσο άψογα δομημένη και δεμένη που όλα έχουν την σημασία τους. Στοιχεία που έχουμε δει στα πρώτα επεισόδια θα τα συναντήσουμε αργότερα και θεματικές που έχουν συζητηθεί θα επιστρέψουν με διαφορετικούς τρόπους μέχρι το φινάλε.
Παράλληλα, το «Griselda» θέλει να μιλήσει και για τον μισογυνισμό της εποχής. Η ίδια η πρωταγωνίστρια συναντάει σε κάθε στροφή και σε κάθε απόπειρά της να δικτυωθεί στον κόσμο των καρτέλ του Μαϊάμι σεξισμό και μισογυνισμό. Συχνά η ίδια καταφέρνει να τα ξεπεράσει χρησιμοποιώντας τα ως όπλο και λαμβάνοντας υπόψιν της όσα οι άλλοι δεν περιμένουν από μία γυναίκα. Ο χαρακτήρας -όπως αποτυπώνεται τουλάχιστον στη σειρά- είναι ένας από αυτούς τους ανθρώπους που τους θαυμάζεις, αλλά ταυτόχρονα σε τρομοκρατούν.
Από την άλλη μεριά, οι δημιουργοί έχουν βάλει στο κάδρο και μία γυναίκα αστυνομικό η οποία συναντάει τα ίδια προβλήματα προσπαθώντας, όμως, να κάνει το καλό. Η June της Juliana Aidén Martinez είναι η πρώτη που σκέφτεται την πιθανότητα να υπάρχει ένας νέος παίκτης στην πόλη και αυτός να είναι μία γυναίκα. Όπως λέει η ίδια σε ένα από τα πρώτα επεισόδια, δεν είναι απλά μία φιλενάδα που βρίσκεται σε λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή, αλλά ένας παίκτης που προσπαθεί να κερδίσει επιρροή στα καρτέλ. Οι προσπάθειές της να ακουστεί πνίγονται μέσα σε ένα συνεχόμενα κύμα αρνητικών αντιδράσεων και του χιούμορ των συναδέλφων της που κυμαίνεται από το να ανάβουν το κλιματιστικό για να φαίνονται οι θηλές της μέσα από το πουκάμισο, μέχρι να γεμίζουν το γραφείο της με τσαλακωμένα αντίγραφα της αναφοράς της για αυτή τη νέα επικίνδυνη γυναίκα στον κόσμο των ναρκωτικών του Μαϊάμι δείχνοντας πόσο λίγο τους νοιάζει η γνώμη της.
Το «Griselda» δεν καταφέρνει να μιλήσει για το θέμα αυτό και στα επεισόδια του δεύτερου μισού της και να εγείρει θέματα που θα το διαφοροποιούσαν ακόμα περισσότερο από το «Narcos» και άλλες σειρές και ταινίες που έχουν ασχοληθεί με τον κόσμο των καρτέλ και των ναρκωτικών. Φαίνεται πως οι δημιουργοί θέλουν να επικεντρωθούν περισσότερο στο χάος και την καταστροφή που δημιούργησε η πρωταγωνίστριά τους κερδίζοντας ταυτόχρονα μία χλιδάτη ζωή με τεράστια επιρροή. Έτσι, η ιστορία της Blanco αγγίζει όλα αυτά τα σημεία που περιμένουμε από τέτοιου είδους ιστορίες και δεν καταφέρνει να διαφοροποιηθεί τελείως και να μας δώσει αυτό το κάτι διαφορετικό που περιμέναμε από τα πρώτα επεισόδια. Όμως, είναι τόσο διασκεδαστική και καθηλωτική στο σύνολό της η σειρά που αυτά είναι ψήγματα.
Το πόσο διασκεδαστική είναι η σειρά οφείλεται στη γυναίκα που ανέλαβε να ενσαρκώσει την «Griselda». Η Sofia Vergara φαινόταν να προετοιμαζόταν όλα αυτά τα χρόνια μετά το τέλος του «Modern Family» -η σειρά που την έκανε γνωστή και έδειξε το άψογο κωμικό της timing- για να μας δώσει κάτι τελείως διαφορετικό και να αποδείξει πως είναι και μία πάρα πολύ καλή ηθοποιός.
Η Vergara καταφέρνει να χαθεί μέσα στον ρόλο της και να γίνει ένα με τον άνθρωπο που έχει να υποδυθεί. Μπορεί η προσθετική μύτη να σου αποσπά την προσοχή σε μερικές σκηνές, όμως, η Vergara ξεπερνάει κάθε εμπόδιο για να δείξει όλες τις πτυχές αυτής της προσωπικότητας. Την βαναυσότητά της, τον φόβο της, το μητρικό της ένστικτο και είναι άψογη στην αποτύπωση του πώς πρώιμες δύσκολες εμπειρίες μπορούν να δημιουργήσουν ένα ένστικτο επιβίωσης σε μερικούς ανθρώπους που τους οδηγεί σε εκρήξεις βίας.
Αν οι δημιουργοί σε κάποιες στιγμές θαυμάζουν πολύ την «Griselda» για να την δαιμονοποιήσουν πλήρως, η Vergara είναι εκεί για να δείξει την σκληρότητα και την βαναυσότητα αυτής της γυναίκας. Η Κολομβιανή ηθοποιός δημιουργεί μία αντιηρωΐδα που θα μείνει στην τηλεοπτική ιστορία.
Ακόμα και με μερικά μικρά ατοπήματα, η «Griselda» είναι μία από τις δυνατές προσθήκες στη βιβλιοθήκη του Netflix. Είναι μία σειρά που ακολουθεί την μεταμόρφωση μίας γυναίκας σε αρπακτικό μετά από χρόνια που ήταν θύμα. Μίας γυναίκας που μέσα από τις κατακτήσεις της τροφοδοτεί τον εγωισμό της, όσο και αν θέλει να πιστεύει πως όλα τα κάνει για την οικογένειά της και τα παιδιά της. Αποτελεί, λοιπόν, μία σπουδή ενός γυναικείου χαρακτήρα που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε από τέτοιους είδους σειρές. / neolaia
BINTEO
