Εν μέσω πολλών αντιδράσεων, τόσο από πολιτικά κόμματα, όσο και από την εκκλησία της Ελλάδας, κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων το νομοσχέδιο “για το γάμο των ομοφύλων”.
Ένα νομοσχέδιο το οποίο κατά την συζήτηση του θα επιφέρει ακόμα περισσότερες αντιδράσεις, με την εκκλησία της Ελλάδας, μετά το κείμενο που διαβάστηκε στους ναούς όλης της χώρας την Κυριακή, να προχωρεί σε περεταίρω κινήσεις και ήδη από τον νομικό σύμβουλο της Ιεραρχίας γίνεται η επεξεργασία της επιστολής που θα αποσταλεί προς τους βουλευτές. Όπως αναφέρουν καλά ενημερωμένες πηγές, η επιστολή θα αναλύει τις νομικές προεκτάσεις που μπορεί να προκύψουν με βάση το συγκεκριμένο νομοθέτημα, ιδιαίτερα όσον αφορά το ζήτημα της παρένθετης κύησης, για την οποία από την πλευρά της Εκκλησίας πιστεύουν ότι με δικαστική διεκδίκηση θα κερδηθεί από τους ενδιαφερομένους. Παράλληλα, δεν αποκλείεται η δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου να συνοδευθεί από πιο «δυναμικές» αντιδράσεις, καθώς υπάρχουν μητροπολίτες που κινούνται σε πιο σκληρή γραμμή και κάποιοι ήδη προγραμματίζουν ενημερωτικές εκδηλώσεις στις μητροπόλεις τους για το προσεχές διάστημα.
Το χρονοδιάγραμμα
Σύμφωνα με το ισχύον χρονοδιάγραμμα, την Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου κλήθηκαν στην επιτροπή οι αρμόδιοι φορείς, ενώ την επόμενη Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου θα διεξαχθεί η δεύτερη ανάγνωση του νομοσχεδίου. Στις 14 Φεβρουαρίου, ημέρα των ερωτευμένων, θα εισαχθεί προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής και στις 15 Φεβρουαρίου θα διεξαχθεί η ψηφοφορία. Εάν ψηφιστεί, η χώρα μας θα προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των χωρών που αναγνωρίζουν την ισότητα στον γάμο, όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, ο Καναδάς, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία, η Αργεντινή, η Δανία, η Γαλλία, η Βραζιλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Φινλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία, η Εσθονία, η Γερμανία, η Μάλτα, η Αυστραλία, η Ελβετία και οι Ηνωμένες Πολιτείες (συνολικά 36 χώρες στον κόσμο).
Τι προβλέπει το σχέδιο νόμου
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση το νομοσχέδιο αποσκοπεί στη διασφάλιση της αρχής της ισότητας, μέσω της επέκτασης της δυνατότητας σύναψης γάμου και σε πρόσωπα του ίδιου φύλου και στην ενίσχυση της προστασίας από διακρίσεις, προς την κατεύθυνση της υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ. Αντικείμενο των ρυθμίσεων αποτελούν: α) η τροποποίηση του Αστικού Κώδικα, προκειμένου να αναγνωρισθεί η δυνατότητα σύναψης γάμου από πρόσωπα του ίδιου φύλου, β) οι αναγκαίες παρεμβάσεις στην εργατική νομοθεσία για την προστασία των ομοφύλων συζύγων και γονέων, γ) η διεύρυνση της προστασίας από διακρίσεις και δ) η ειδικότερη ρύθμιση σχέσεων με στοιχεία αλλοδαπότητας.
Τα 13 άρθρα
Σε μόλις δεκατρία άρθρα και με ελάχιστες παρεμβάσεις στον Αστικό Κώδικα και τη λοιπή νομοθεσία, το νομοσχέδιο επιχειρεί να κατοχυρώσει τη δυνατότητα των ομόφυλων ζευγαριών να συνάπτουν γάμο, συμπεριλαμβάνοντας όλες τις απαραίτητες σχετικές μεταβατικές διατάξεις που συνδέονται με αυτόν, ενώ προχωράει στις αναγκαίες παρεμβάσεις για ίση πρόσβαση των ομόφυλων ζευγαριών σε δικαιώματα της εργατικής νομοθεσίας. Επιπλέον, ενισχύει την προστασία από διακρίσεις, επεκτείνοντας την αρχή της ίσης μεταχείρισης και στους τομείς της κοινωνικής προστασίας, της εκπαίδευσης και της πρόσβασης στην παροχή υπηρεσιών.
Η θεσμοθέτηση της ισότητας στον γάμο δημιουργεί και ισότητα στα δικαιώματα παιδιών ομόφυλων ζευγαριών που ήδη υπάρχουν. Ως γνωστόν μέχρι σήμερα, σε περίπτωση που πεθάνει ο αναγνωρισμένος γονέας το παιδί πάει σε ίδρυμα ή άλλους συγγενείς, αν πεθάνει ο μη αναγνωρισμένος γονέας το παιδί δεν έχει δικαίωμα σε κληρονομιά, αν το παιδί πάει σε νοσοκομείο ο μη αναγνωρισμένος γονέας δεν μπορεί να το φροντίσει, αν χωρίσουν οι γονείς ο μη αναγνωρισμένος δεν έχει υποχρέωση ανατροφής κ.ο.κ.
Μεταξύ άλλων, τα παιδιά Ελλήνων που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό δεν μπορούν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια ή να αναγνωριστούν ως τέκνα, διότι το πιστοποιητικό γέννησης αναγράφει ως γονείς δύο συζύγους ιδίου φύλου.
Μολονότι δεν περιλαμβάνει ξεχωριστό σχετικό άρθρο, το νομοσχέδιο κατοχυρώνει και το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην υιοθεσία, εφόσον η νομοθέτηση της ισότητας στον γάμο αυτόματα συνεπάγεται ολόκληρο το νομοθετικό πλαίσιο των σχέσεων συγγένειας. Ωστόσο δεν επεκτείνεται το δικαίωμα της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και η παρένθετη μητρότητα στα ομόφυλα ζευγάρια. Να σημειωθεί ότι δεν γίνεται αναφορά σε γονέας 1 / γονέας 2. Παραμένει το πατέρας / μητέρα, και δεν τροποποιείται καθόλου το πλαίσιο για το σύμφωνο συμβίωσης.
Πρόσωπα του ιδίου φύλου που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης μπορούν, εντός ενός έτους από την έναρξη ισχύος του νέου νομοσχεδίου, να τελέσουν γάμο και να προβούν σε δήλωση στο ληξιαρχείο στο οποίο έχει καταχωριστεί το σύμφωνο ότι επιθυμούν να ισχύσει αναδρομικά ο γάμος τους από τον χρόνο τέλεσης του συμφώνου.
Το ομοφυλοφιλικό ζήτημα
Του Dr. Κωνσταντίνου Αλεξανδρόπουλου
Ψυχίατρος – Πρώην δήμαρχος Ζαχάρως
Το ομοφυλοφιλικό ζήτημα έχει τεθεί στην ελληνική κοινωνία και προκαλεί αντιδράσεις ανάλογα με την οπτική καθενός και κυρίως τις κοινωνικές και πολιτικές του αντιλήψεις. Είναι πολλές οι πτυχές που αφορούν το συγκεκριμένο ζήτημα και ο τρόπος που προσεγγίζεται, από ατομική, κοινωνική και πολιτική άποψη, διαφέρει.
Επιβάλλεται να κατανοηθεί πρωτίστως η ανθρωπογενής πτυχή του προκειμένου με νηφαλιότητα να αντιληφθεί ο πολίτης ότι απαιτείται η έντιμη και όχι “η προοδευτική” ή “η αντιδραστική” – με την πολιτική σημασία των λέξεων – αντιπαλότητα στη διερεύνηση του. Πρόκειται για τον ομοφυλόφιλο άντρα ή γυναίκα, τον καθημερινό άντρα και την καθημερινή γυναίκα, τους οποίους οφείλουμε να βλέπουμε ως συνανθρώπους μας με τις ανάγκες, τις ελπίδες, τις απαιτήσεις και τις υποχρεώσεις τους στην κοινωνία, στην οικογένεια, την πολιτεία, την πατρίδα αλλά και τα δικαιώματά τους. Οφείλουμε να βλέπουμε τον κάθε άνθρωπο που μας χρειάζεται και τον χρειαζόμαστε ξεχωριστά και όχι να αναφερόμαστε γενικολογώντας και να απορρίπτουμε συλλήβδην την ομοφυλοφιλία με συνοπτικές διαδικασίες ως προκατειλημμένοι αναμάρτητοι. Υπάρχουν ομοφυλόφιλοι αξιοπρεπείς, σοβαροί, εργάτες, καλλιτέχνες, επιστήμονες, πολιτικοί, αθλητές που μας κάνουν υπερήφανους με τις επιτυχίες και τα επιτεύγματά τους, όπως υπάρχουν αναξιοπρεπείς και μη σοβαροί. Το ίδιο συμβαίνει με τους ετεροφυλόφιλους και καθ’ υπερβολή χαρακτηριζόμενους από την σεξουαλική συμπεριφορά τους ως «strait». Με το αίσθημα του αδικημένου και μέλους μειονότητας οι ομοφυλόφιλοι, σε κάποιες εκδηλώσεις, όπως στα pride parades, τις παρελάσεις υπερηφάνειας, εκφράζονται με την υπερβολή των ανθρώπων που αγωνίζονται για την άρση της καταπίεσης διεκδικώντας την αποδοχή που δικαιούνται.
Επιβάλλεται να θυμόμαστε ότι η γενετήσια συμπεριφορά είναι ενστικτώδης και εκτός συγκεκριμένων εξαιρέσεων δεν τροποποιείται ούτε επιδέχεται θεραπευτική αντιμετώπιση. Η θεραπεία της φιλομοφυλίας, ως νοσηρής οντότητας, απέτυχε. Πριν τρεις δεκαετίες περίπου η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, η μεγαλύτερη Ψυχιατρική Εταιρεία διεθνώς, τεκμηρίωσε ότι η ομοφυλοφιλία δεν αποτελεί ψυχική διαταραχή, επιστημονική θέση που άμεσα έγινε αποδεκτή από όλες τις Ψυχιατρικές Εταιρείες του δυτικού κόσμου.
Η θεραπεία συνιστάται μόνο σε ομόφυλα άτομα τα οποία δεν είναι ικανοποιημένα από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό ή παρουσιάζουν συνοσηρότητα, πάσχουν δηλαδή από παράλληλη ψυχική διαταραχή, όπως είναι οι μείζονες σχιζοφρενικές και συναισθηματικές ψυχώσεις, διαταραχές της προσωπικότητας ή μετά από χρόνια χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, με πρώτη την χρήση χασίς – κάνναβης ή ηρωίνης, κοκαΐνης, αμφεταμίνες κ.α. Το χασίς ιδιαίτερα, το οποίο θεωρείται ήπια και όχι ιδιαίτερα εθιστική ουσία, μεταξύ των άλλων συμπτωμάτων που προκαλεί είναι και η διαταραχή της «ταυτότητας του φύλου» του χρήστη με έντονες ιδεοληπτικές εμμονές που τον γεμίζουν ενοχές και άγχος.
Διαφαίνεται ότι θα δοθεί ευνοϊκή νομοθετική λύση σε ένα θέμα που οφείλει να το αντιμετωπίσει η ελληνική πολιτεία με σύγχρονη αντίληψη.
“Μεγαλώνοντας Παιδιά σε Ομόφυλες Οικογένειες: Ψυχολογικές Προκλήσεις και η αξία της κοινωνική συνοχής»
Της Ειρήνης Μεσσήνη
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Η έννοια όπως και η οικογενειακή δομή έχει εξελιχθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, με τις ομόφυλες οικογένειες να γίνονται όλο και πιο πολύ τμήμα της κοινωνικής πραγματικότητας. Αυτή η εξέλιξη φέρνει μαζί της νέες προκλήσεις, ιδιαίτερα στο μεγάλωμα των παιδιών. Το ενδιαφέρον του δημόσιου διαλόγου εστιάζει στις ψυχολογικές προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίσουν τα παιδιά εντός και εκτός της οικογένειας των ομόφυλων ζευγαριών. Η πολυφωνία πάνω στο θέμα αποδεικνύει ότι το ζήτημα απασχολεί την κοινωνία σε ένα κόσμο που διαρκώς αλλάζει. Όπως είναι φυσικό οι αλλαγές αναταράζουν τη σκέψη, και επηρεάζουν την αντίληψη για το πώς μπορεί να δομηθεί ένα οικογενειακό σύστημα εκτός του παραδοσιακού μοντέλου.
Το μεγάλωμα παιδιών σε ομόφυλες οικογένειες μπορεί να συνοδεύεται από μοναδικές προκλήσεις, αλλά με την κατάλληλη υποστήριξη, τα παιδιά μπορούν να μεγαλώσουν υγιή και ευτυχισμένα. Η αναγνώριση και η αντιμετώπιση των δυσκολιών είναι κρίσιμη, όπως και η δημιουργία ενός περιβάλλοντος που να ενθαρρύνει την αποδοχή, την ανοικτή επικοινωνία και την αγάπη. Η αποδοχή και η σύνδεση με την κοινωνία μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά αυτού του τύπου οικογενειακής δομής να ενταχθούν πιο ομαλά στο κοινωνικό τους περιβάλλον και τους γονείς τους να αποφορτιστούν από το βάρος του κοινωνικού στίγματος.
Η αξία της Κοινωνικής Αποδοχής και Υποστήριξης
Σε μια κοινωνία που αλλάζει η άρνηση των νέων δεδομένων δεν προσφέρει πολλά στην κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη. Οι οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών είναι μια πραγματικότητα που υπάρχει και εξελίσσεται με ή χωρίς την έγκριση μας. Ωστόσο ένα από τα βασικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά σε ομόφυλες οικογένειες όπως και οι γονείς τους, είναι η άρνηση, ο κοινωνικός στιγματισμός και αποκλεισμός. Παρόλο που η κοινωνική αποδοχή έχει βελτιωθεί, τα παιδιά κινδυνεύουν να εκτεθούν σε αρνητικά σχόλια, στάσεις και συμπεριφορές, να κριθούν για ζητήματα για τα οποία δε φέρουν καμία ευθύνη.
Για να διαχειριστούν αυτά οι γονείς τους, μπορούν να ενθαρρύνουν την ανοιχτή συζήτηση, να τους διδάξουν την αξία της διαφορετικότητας και να δημιουργήσουν ένα υποστηρικτικό δίκτυο γύρω από την οικογένεια. Η αλήθεια όμως είναι ότι και οι οικογένειες με παραδοσιακή δομή οφείλουν να προετοιμάσουν τα παιδιά τους, να τους καλλιεργήσουν δεξιότητες όπως η ενσυναίσθηση, η κοινωνική ευελιξία, η προσαρμογή και η αποδοχή της διαφορετικότητας.
Η Ανάπτυξη Ταυτότητας
Θεωρητικά ένα θέμα που χρειάζεται να υπογραμμίσουμε είναι ότι τα παιδιά από ομόφυλες οικογένειες ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν ιδιαίτερες προκλήσεις στην ανάπτυξη της ταυτότητάς τους. Πρακτικά είναι σημαντικό οι γονείς να παρέχουν ένα περιβάλλον όπου τα παιδιά να νιώθουν άνετα να εκφράσουν τον εαυτό τους και να εξερευνήσουν διάφορες πτυχές της ταυτότητάς τους. Η βοήθεια των ειδικών και η υποστήριξη του περιβάλλοντος αποτελούν κρίσιμες παραμέτρους.
Σε κάθε περίπτωση κάθε οικογένεια όποιο τύπο και αν έχει, αποτελεί τμήμα του ενιαίου συστήματος της κοινωνίας. Η σύνδεση της οικογένειας με το περιβάλλον της είναι κρίσιμη παράμετρος για την ομαλή και ισορροπημένη ανάπτυξή της. Η δημιουργία και η ενίσχυση δικτύων υποστήριξης, όπως ομάδες γονέων ή κοινότητες, μπορεί να προσφέρουν πολύτιμους πόρους τόσο για τα παιδιά, όσο και τους γονείς.
Καθοριστικός αποδεικνύεται και ο ρόλος του σχολείου, η συνεργασία με το οποίο μπορεί να προστατεύσει όλα τα παιδιά ανεξάρτητα οικογενειακής προέλευσης. Η συνεργασία γονέων και σχολείων μπορεί για να διασφαλίσει ότι υπάρχει υποστηρικτική ατμόσφαιρα και γόνιμο έδαφος για την ανάπτυξη κάθε παιδιού. Η προετοιμασία και η ενημέρωση των εκπαιδευτικών για τις μοναδικές ανάγκες των παιδιών και η ενίσχυση της συμμετοχής τους στις δραστηριότητες μπορεί να βοηθήσει καταλυτικά τη νέα γενιά να αποδεχτεί πιο ομαλά και πιο δημιουργικά τη νέα τάξη πραγμάτων απορροφώντας τους κραδασμούς και τις ψυχολογικές εντάσεις.
Ο σεβασμός και η αλληλεγγύη είναι ο μόνος δρόμος για να κάνει η κοινωνία με ασφάλεια το βήμα της στο μέλλον! ΠΗΓΗ: patrisnews
