Τη διακριτή του στάση και τη σύγκρουση στρατηγικής μεταξύ του ίδιου και του Κυρ. Μητσοτάκη σε σχέση με την εξωτερική και αναπτυξιακή πολιτική της χώρας, καθιστά σαφή ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, στην επετειακή εκδήλωση για τα 30 χρόνια από την ίδρυση του Ελληνοκινεζικού Επιμελητηρίου.
Τη δική του διακριτή στάση και τη σύγκρουση στρατηγικής μεταξύ του ίδιου και του Κυριάκου Μητσοτάκη, αναφορικά με την οικονομική διπλωματία και την εξωτερική και αναπτυξιακή πολιτική της χώρας, αναδεικνύει με την παρέμβασή του στην εκδήλωση για τα 30 χρόνια από την ίδρυση του Ελληνοκινεζικού Επιμελητηρίου, ο Κώστας Καραμανλής.
Ο πρώην πρωθυπουργός, όχι μόνο υπερασπίζεται την «πολυδιάστατη» πολιτική της δικής του κυβέρνησης που απέδιδε «στρατηγικό χαρακτήρα» στις ελληνοκινεζικές σχέσεις, αλλά καθιστά σαφή τη δική του εντελώς διαφορετική προσέγγιση από αυτήν της παρούσας κυβέρνησης (η οποία έχει προσδεθεί στο άρμα των ΗΠΑ), σε μια συγκυρία, όπου μόλις έχουν ανακοινωθεί οι σχετικές αποφάσεις για τις νομοθετικές πρωτοβουλίες για τη μετατροπή από τον αμερικανικό παράγοντα των εγκαταστάσεων της ΟΝΕΧ στην Ελευσίνα σε διαμετακομιστικό κέντρο.
«Στρατηγικός χαρακτήρας»
Ειδικότερα ο Κ. Καραμανλής επισημαίνει ότι «το 2006 υπογράψαμε την Ολοκληρωμένη Στρατηγική Εταιρική Σχέση που έθεσε τις ελληνοκινεζικές σχέσεις σε νέα βάση και τους προσέδωσε πραγματικά στρατηγικό χαρακτήρα. Σε αυτό μας βοήθησε και η συγκυρία, αλλά πρωτίστως η σύγκλιση πολιτικής βούλησης και στρατηγικών επιδιώξεων και από τις δύο πλευρές», ενώ κάνει λόγο για μια «ευκαιρία που παρουσιαζόταν για μια εντατικότερη διμερή προσέγγιση».
«Πολυδιάστατη προσέγγιση»
Και αφού αναφέρεται ότι υπήρξε μια «σύμπτωση αλληλοσυμπληρούμενων στρατηγικών επιδιώξεων Ελλάδας και Κίνας», σημειώνει ότι «η κυβέρνησή μας είχε μια πολυδιάστατη προσέγγιση στην εξωτερική της πολιτική, με έμφαση στην οικονομική διπλωματία και με σκοπό να καταστήσουμε την Ελλάδα στρατηγικό κόμβο για την ευρύτερη περιοχή. Από την άλλη πλευρά, η οικονομική ανάπτυξη της Κίνας την οδηγούσε να επεκτείνει την οικονομική της επιρροή πέρα από τα σύνορά της και η Ελλάδα επελέγη ως η καταλληλότερη πύλη εισόδου προς τις ευρωπαϊκές αγορές».
«Σημερινή κινητικότητα»
Επισημαίνει ακόμα ότι «μέσα στο πλαίσιο αυτής της νέας δυναμικής, η κυβέρνησή μας επικεντρώθηκε κυρίως στον τομέα της ναυτιλίας, στο εμπόριο και στον τουρισμό» και σημειώνει ότι «την περίοδο εκείνη, κανείς άλλος σοβαρός διεθνής παράγοντας είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για το λιμάνι του Πειραιά. Το γεγονός, μάλιστα, πως σήμερα εκδηλώνεται έντονη κινητικότητα στην κατεύθυνση της δημιουργίας ανταγωνιστικών λιμενικών υποδομών είναι η καλύτερη απόδειξη της επιτυχίας εκείνης της πολιτικής επιλογής».
Προσθέτει ακόμα ότι «οι Έλληνες εφοπλιστές αναγνώρισαν γρήγορα τις ευκαιρίες που προσφέρονταν από την αναδυόμενη εξωστρεφή κινεζική ανάπτυξη και από την κινεζική ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία»
«Οι σχέσεις Ελλάδας-Κίνας παράγουν αμοιβαία οφέλη»
Και συμπληρώνει: «Μπορεί να υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Κίνας, κυρίως ως προς τα μεγέθη, αλλά και την ένταξη σε διαφορετικούς γεωπολιτικούς σχηματισμούς, υπάρχει όμως αμοιβαίος σεβασμός, ο οποίος πηγάζει και από τις πανάρχαιες καταβολές των πολιτισμών μας. Η δουλειά που κάνει αυτό το Επιμελητήριο τα τελευταία 30 χρόνια είναι σημαντική, όχι μόνο από επιχειρηματική άποψη, αλλά και σε σχέση με την εξωστρέφεια της Ελλάδας και τη θέση της στην περιοχή. Οι σχέσεις Ελλάδας-Κίνας παράγουν αμοιβαία οφέλη. Με κύριο πυλώνα τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες στο ναυτιλιακό τομέα, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον». / in.gr
