Τραμπ 2.0: Το DNA της ομάδας εξωτερικής πολιτικής – Γράφει ο Δημήτρης Απόκης*
Ο εκλεγμένος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, στον τομέα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, έχει υποσχεθεί στον αμερικανικό λαό την εφαρμογή του δόγματος του αείμνηστου Αμερικανού προέδρου, Ρόναλντ Ρήγκαν, «ειρήνη μέσω της δύναμης». Η υπόσχεσή του, βρήκε και βρίσκει, μετά την σαρωτική νίκη του στις εκλογές, ευρεία υποστήριξη στην αμερικανική κοινή γνώμη. Το δόγμα αυτό, αντικατοπτρίζεται τόσο στην επιλογή του Αντιπροέδρου, Τζέι Ντι Βανς, όσο και στις επιλογές των προσώπων για τις κορυφαίες θέσεις στην ομάδα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας.
Υπάρχει μια συγκεκριμένη λογική στην επιλογή των προσώπων, η οποία βασίζεται στην αποφυγή επιλογών από την παραδοσιακή ελίτ εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον. Μεγάλη επιρροή σε αυτή τη λογική του προέδρου Τραμπ, αποτελεί η εμπειρία του από την πρώτη θητεία του στο Λευκό Οίκο, όταν οι περισσότεροι από τους υπουργούς του και τα ανώτερα στελέχη στο συγκεκριμένο τομέα, υπόσκαπταν την πολιτική του και στο τέλος στράφηκαν εναντίον του.
Κάποιες από τις επιλογές του αυτή τη φορά, αποτελούν και ανοικτή πρόκληση έναντι της ελίτ της Ουάσιγκτον, η οποία βασίζεται στην επιβλητική νίκη του στις εκλογές και στην εντολή που έχει λάβει από τους Αμερικανούς πολίτες. Επίσης καθοριστικό, ότι το κόμμα του, οι Ρεπουμπλικάνοι, ελέγχουν και τα δύο νομοθετικά σώματα του Κογκρέσου, Βουλή και Γερουσία.
Οι περισσότερες από τις επιλογές, αποτελούν γεράκια, με σκληρές θέσεις έναντι των αντιπάλων της Αμερικής. Ο γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο, και ο βουλευτής, Μάικ Γουόλς, που επελέγησαν για τις βασικές θέσεις του υπουργού Εξωτερικών και του συμβούλου εθνικής ασφάλειας αντίστοιχα, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Ο νέος Σύμβουλός Εθνικής Ασφάλειας, επέκρινε την πρόσφατη απόφαση του προέδρου Μπάιντεν, να επιτρέψει στην Ουκρανία να εκτοξεύσει πυραύλους αμερικανικής κατασκευής απευθείας στο ρωσικό έδαφος
Δύο άλλες επιλογές στον τομέα της εθνικής ασφάλειας, ο Πήτερ Χέγκσεθ, για υπουργός Άμυνας και η Τούλσι Γκάμπαρντ, ως επικεφαλής των Υπηρεσιών Πληροφοριών, αντικατοπτρίζουν πλήρως το όραμα του προέδρου Τραμπ, για την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Συγκεκριμένα, και οι δύο προέρχονται από την Εθνική Φρουρά, γεγονός που μπορεί εν μέρει να εξηγήσει την κοινή ισχυρή κλίση τους ενάντια στις στρατιωτικές επεμβάσεις της Αμερικής, στο εξωτερικό.
Η Τούλσι Γκάμπαρντ, υπηρέτησε με διάκριση στους πολέμους της Αμερικής στη Μέση Ανατολή και απογοητεύτηκε, από αυτό που είδε εκεί. Κατά τη διάρκεια της θητείας της στο Ιράκ, είδε από πρώτο χέρι την καταστροφή και το τεράστιο κόστος αυτού του πολέμου. Ως βετεράνος του πολέμου στο Ιράκ, είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για να ηγηθεί των Υπηρεσιών Πληροφοριών της Αμερικής. Γνωρίζει καλά ότι οι μυστικές υπηρεσίες, έχουν πολύ συχνά στρεβλώσει τις εκτιμήσεις, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών όπλων και άλλων όπλων μαζικής καταστροφής, με καταστροφικά αποτελέσματα.
Είναι γεγονός, ότι τα πυρηνικά όπλα αναδύονται για άλλη μια φορά ως ένα εξέχον ζήτημα για την αμερικανική αμυντική πολιτική και ο επόμενος επικεφαλής των Υπηρεσιών Πληροφοριών, θα πρέπει να επικεντρωθεί σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα της εθνικής ασφάλειας. Η Γκάμπαρντ, επέλεξε να κάνει την πυρηνική απειλή κεντρικό στοιχείο, της προεδρικής εκστρατείας της το 2020. Σήμερα, οι έντονες προειδοποιήσεις της φαίνονται πολύ προφητικές, ειδικά καθώς ο πόλεμος Ουκρανίας-Ρωσίας φαίνεται να επεκτείνεται σε εύρος, με την Ουκρανία να χάνει έδαφος από τη χώρα που φιλοξενεί το μεγαλύτερο οπλοστάσιο πυρηνικών όπλων στον κόσμο.
Η εστίαση της Γκάμπαρντ, στην πυρηνική στρατηγική, και τον έλεγχο των εξοπλισμών θα αποτελέσει πλεονέκτημα σε έναν κόσμο, όπου η Ρωσία έχει μειώσει το όριο για πυρηνική χρήση, η Κίνα και η Βόρεια Κορέα επεκτείνουν γρήγορα τα πυρηνικά τους οπλοστάσια και το Ιράν θα μπορούσε ξαφνικά να αποκτήσει ένα πυρηνικό όπλο.
Αν και μπορεί να μην είναι σαφές με την πρώτη ματιά, αυτό που ενώνει όλες τις επιλογές εθνικής ασφάλειας του εκλεγμένου προέδρου, είναι ότι η ομάδα εθνικής ασφάλειας του, είναι σε θέση να εφαρμόσει, αντί να ματαιώσει, την ατζέντα του.
Επίσης, το γεγονός ότι στην ομάδα του προέδρου Τραμπ, εκπροσωπούνται όλες οι απόψεις (Team of Rivals), θα διασφαλίσει ότι ένα φάσμα απόψεων θα ακούγεται, πριν ο πρόεδρος λάβει τις τελικές αποφάσεις για τα κρίσιμα ζητήματα. Αντί για μια ομόφωνη άμορφη μάζα, που θα ακολουθεί το status quo ή μια κλίκα «yes men», ο πρόεδρος Τραμπ, θα περιβάλλει τον εαυτό του με ανταγωνιστικές και εναλλακτικές απόψεις.
Τα γεράκια και οι ρεαλιστές και αυτοί που πιστεύουν στο δόγμα “πρώτα η Ασία”, ενισχύονται, από την αναδυόμενη ομάδα του προέδρου Τραμπ. Πρόκειται για πρόσωπα, από διαφορετικές εμπειρίες και με διαφορετικές προοπτικές. Η ύπαρξη διαφορετικών απόψεων στον επίσημο κύκλο του προέδρου είναι ζωτικής σημασίας, για μια αποτελεσματική εξωτερική πολιτική.
Οι αντικειμενικές αξιολογήσεις πληροφοριών, απαλλαγμένες από θεσμικές προκαταλήψεις ή εσφαλμένο πληθωρισμό απειλών και ενημερωμένες από πολυσχιδείς προοπτικές, θα είναι το κλειδί για να βοηθήσουν τον πρόεδρο Τραμπ, να λάβει τις σωστές αποφάσεις για τα κρίσιμα ζητήματα ανάμεσα στον πόλεμο και της ειρήνη.
