Δημήτρης Γκράιμς (Demetries Grimes): Ο Πρόεδρος Τραμπ, η Αμερική και ο ελεύθερος κόσμος «την γλίτωσαν… φτηνά» – Τι να περιμένει η Ελλάδα στο εξής

Share

 

Δημήτρης Γκράιμς (Demetries Grimes): Ο Πρόεδρος Τραμπ, η Αμερική και ο ελεύθερος κόσμος «την γλίτωσαν… φτηνά» – Ο αμερικανικός λαός και οι σύμμαχοί του εισέρχονται στην αυγή μιας νέας εποχής – Η Ελλάδα μπορεί να περιμένει μια ανανεωμένη εποχή αποφασιστικής ηγεσίας και ενισχυμένης συνεργασίας, βασισμένης σε ευθυγραμμισμένα συμφέροντα, κοινές αρχές και διαρκείς αξίες 

ΓΡΑΦΕΙ Η ΠΕΓΚΥ ΝΤΟΚΟΥ 

Αποκαλυπτικός ως προς τι πρέπει να περιμένει ο κόσμος, η Ευρώπη, οι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ αλλά και η Ελλάδα ειδικότερα από την νέα διακυβέρνηση του εκλεγμένου Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, εμφανίζεται σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην Πέγκυ Ντόκου, ο Δημήτρης Γκράιμς (Demetries Grimes).

Ανήκων στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, ο Ελληνοαμερικανικός Διοικητής Γκράιμς, είναι πρώην αξιωματικός του Αμερικανικού Ναυτικού, αεροπόρος και διπλωμάτης. Έχει υπηρετήσει ως ναυτικός ακόλουθος στην Ελλάδα και το Ισραήλ, αναπληρωτής διοικητής της αμερικανικής βάσης στην Κρήτη και σύμβουλος του Ναυτικού Διοικητή του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο.

📌 Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο ‘Stories.eu’ στην αγγλική γλώσσα, και παρατίθεται μεταφρασμένη στα ελληνικά για το ‘news-politics.gr’.

📌 Σημειώνεται πως η συνέντευξη δόθηκε πριν την ρωσική επίθεση με το νέο βαλλιστικό πύραυλο Ορέσνικ κατά της ουκρανικής πόλης Ντνίπρο.

Η συνέντευξη αναλυτικά:

• Διοικητά Γκράιμς, όπως αναφέρατε πρόσφατα, ο Ντόναλντ Τραμπ πέτυχε μια από τις πιο ιστορικές πολυπολιτισμικές νίκες στην εκλογική ιστορία των ΗΠΑ. Δεν ήταν απλώς μια νίκη. «Ήταν μια εκπληκτική πολιτική επιστροφή. Ένας θρίαμβος» -όπως είπαν τα παγκόσμια ΜΜΕ. Κατά τη γνώμη σας, γιατί τον ψήφισε ξανά ο αμερικανικός λαός;

Ο Ντόναλντ Τραμπ πέτυχε μια από τις πιο ιστορικές και αξιοσημείωτες πολιτικές νίκες στην εκλογική ιστορία των ΗΠΑ – μια αξιοσημείωτη επιστροφή που τράβηξε την παγκόσμια προσοχή. Γιατί ο αμερικανικός λαός επέλεξε να τον επανεκλέξει;

Παρά τις δύο απόπειρες παραπομπής, τις σημαντικές εκλογικές προκλήσεις, σχεδόν μια δεκαετία αδυσώπητων κατηγοριών, πολιτικά φορτισμένες έρευνες και ακόμη και πολλαπλές απόπειρες δολοφονίας, ο Ντόναλντ Τραμπ συγκέντρωσε ευρεία υποστήριξη σε διάφορα δημογραφικά στοιχεία. Ισπανοαμερικανοί, Μαύροι Αμερικανοί, Εβραίοι Αμερικανοί, Μουσουλμάνοι Αμερικανοί, Ινδοαμερικανοί, νεότεροι ψηφοφόροι, μέλη συνδικάτων και μετριοπαθείς Δημοκρατικοί, Ρεπουμπλικάνοι και Ανεξάρτητοι στράφηκαν προς το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Αυτός ο συνασπισμός βοήθησε να διασφαλιστεί η λαϊκή ψήφος, το Εκλογικό Σώμα και οι πλειοψηφίες στη Γερουσία των ΗΠΑ, στη Βουλή των Αντιπροσώπων, καθώς και στις κυβερνήσεις των πολιτειών σε όλη τη χώρα.

Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι επέπληξαν αποφασιστικά την κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις, απορρίπτοντας πολιτικές που πολλοί πίστευαν ότι ήταν οικονομικά διχαστικές, επιεικείς στο έγκλημα, υποστήριζαν τα ανοιχτά σύνορα και επικεντρώνονταν στην πολιτική ταυτότητας έναντι των αξιών. Πολλοί θεώρησαν τις ενέργειες της Διοίκησης (Μπάιντεν) ως υπερβολικές και με πολιτικά κίνητρα, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών λογοκρισίας αντίθετων απόψεων και οπλισμού θεσμών.

Όπως εύστοχα σημείωσε ο γερουσιαστής από τη Φλόριντα Μάρκο Ρούμπιο, ο διορισμένος υπουργός Εξωτερικών του Προέδρου Τραμπ: Ο Τραμπ και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα πέτυχαν επειδή αντιμετώπισαν τους ψηφοφόρους ως Αμερικανούς—χωρίς να κατηγοριοποιούνται ανά φυλή, θρησκεία ή τρόπο ζωής, αλλά ενοποιούνται από κοινές εθνικές αξίες και αρχές που είναι διαρκής.

Διοικητής Δημήτρης Γκράιμς, στο The Capitol Hill Club, Ουάσιγκτον, DC.

• Ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ υποσχέθηκε έναν «ισχυρό στρατό» και επανέλαβε τη δέσμευσή του να τερματίσει τον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Ταυτόχρονα θέλει επίσης να τερματιστεί η αιματοχυσία στη Μέση Ανατολή. Πιστεύετε ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ πρέπει να αλλάξει σύντομα;

Ο αμερικανικός λαός κατέστησε έντονα σαφές ότι πιστεύει στο όραμα του Προέδρου Τραμπ για την αμερικανική ηγεσία που έχει τις ρίζες του στην «ειρήνη μέσω της δύναμης» και στη δέσμευση να διασφαλίσει ότι οι σύμμαχοι και οι αντίπαλοι θα λογοδοτήσουν. Υπό την ηγεσία του Προέδρου Τραμπ, η εξωτερική πολιτική επικεντρωνόταν στην προώθηση των συμφερόντων των ΗΠΑ με ταυτόχρονη προώθηση της παγκόσμιας σταθερότητας, και οι ψηφοφόροι υποστήριξαν σαφώς αυτήν την προσέγγιση.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Τραμπ, η κυβέρνησή του πέτυχε αυτό που πολλοί θεωρούσαν αδύνατο: δεν ξέσπασαν νέοι πόλεμοι. Αντίθετα, η ομάδα εξωτερικής πολιτικής του επικεντρώθηκε στη διπλωματία και τη στρατηγική ισχύ, που αποτελεί παράδειγμα της ιστορικής Συμφωνίας του Αβραάμ (Abraham Accords*), η οποία συγκέντρωσε το Ισραήλ και πολλά αραβικά έθνη, δημιουργώντας ένα θεμέλιο για ειρήνη και συνεργασία στη Μέση Ανατολή. Αυτή η επιτυχία ήταν απόδειξη της ηγεσίας του Προέδρου Τραμπ στην προώθηση μιας ρεαλιστικής προσέγγισης για την επίλυση μακροχρόνιων συγκρούσεων.

Η κυβέρνηση θεώρησε επίσης τους συμμάχους υπεύθυνους για τις υποχρεώσεις τους από τη συνθήκη, επιμένοντας κυρίως στα μέλη του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τη συμβολή τους στη στρατιωτική ετοιμότητα, ενισχύοντας έτσι τη συμμαχία. Ταυτόχρονα, η ομάδα του Τραμπ πήρε μια σταθερή στάση έναντι των αντιπάλων, από τις αποσταθεροποιητικές ενέργειες του Ιράν στη Μέση Ανατολή έως την επιθετικότητα της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό. Κατέστησαν σαφές ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν θα περάσουν ανεξέλεγκτες, σηματοδοτώντας μια ανανεωμένη αμερικανική αποφασιστικότητα στην παγκόσμια σκηνή.

Επιπλέον, η ομάδα εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ δεν απέφυγε να αντιμετωπίσει την Τουρκία για την υποστήριξή της σε ομάδες όπως το ISIS και τη Χαμάς και τις αποσταθεροποιητικές δραστηριότητές της στην Ανατολική Μεσόγειο και πέρα από αυτήν. Αντιμετωπίζοντας αυτές τις προκλήσεις κατά μέτωπο, η κυβέρνηση υπογράμμισε τη δέσμευσή της να αντισταθεί στην τρομοκρατία και να στηρίξει την ειρήνη και τη σταθερότητα παγκοσμίως.

Αυτή η αποφασιστική προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής -που έχει τις ρίζες της στη δύναμη, την υπευθυνότητα και την οικοδόμηση της ειρήνης- είχε βαθιά απήχηση στο αμερικανικό εκλογικό σώμα, το οποίο αγκάλιασε το όραμα του Προέδρου Τραμπ για μια ισχυρότερη και ασφαλέστερη Αμερική στην παγκόσμια σκηνή.

📌 Η ιστορική συμφωνία Abraham Accords υπεγράφη στις 13 Αυγούστου 2020, ανάμεσα στα ΗΑΕ και το Ισραήλ με τη διαμεσολάβηση των ΗΠΑ. 

Με τον γερουσιαστή της Φλόριντα Μάρκο Ρούμπιο, διορισμένο Υπουργό Εξωτερικών

• Πολλοί λένε ότι αυτή θα είναι μια εντελώς νέα εποχή για τις ΗΠΑ και για τον πλανήτη. Μπορεί η υπερδύναμη να γίνει ξανά μεγάλη (σύνθημα της καμπάνιας του Τραμπ, Make America great again);

Ο Πρόεδρος Τραμπ, η Αμερική και ο ελεύθερος κόσμος «την γλίτωσαν… φτηνά». Σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει μια ανανεωμένη αισιοδοξία για το μέλλον των ΗΠΣ και την ηγεσία τους στην παγκόσμια σκηνή. Υπό την καθοδήγηση του Προέδρου Τραμπ και τις επιλογές του αξιωματικού του Υπουργικού Συμβουλίου, υπάρχει σαφής σκοπός στον εντοπισμό των πραγματικών απειλών για την ελευθερία και την ευημερία και την παροχή αποφασιστικής ηγεσίας για την αντιμετώπισή τους.

Ο Πρόεδρος Τραμπ στοχεύει να κινητοποιήσει τους συμμάχους να επαναπροσδιορίσουν τις προσπάθειές τους, εστιάζοντας στην ανοικοδόμηση των οικονομιών τους, στη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών και στην προσπάθεια για ενεργειακή ανεξαρτησία – ειδικά από αντίπαλα έθνη. Αυτή η στρατηγική αλλαγή όχι μόνο ενισχύει μεμονωμένα έθνη, αλλά ενισχύει επίσης τη συλλογική ασφάλεια και την οικονομική σταθερότητα του ελεύθερου κόσμου. Ενθαρρύνοντας τους συμμάχους να σταθούν σταθερά ενάντια στην άνευ προηγουμένου συνεργασία αντιπάλων που επιδιώκουν να υπονομεύσουν την αντιπροσωπευτική δημοκρατία και τις θεμελιώδεις ελευθερίες της Δύσης, ο Τραμπ στοχεύει να αποκαταστήσει και να εστιάσει στις αρχές που διαφοροποιούν τους ελεύθερους «πολίτες» από τους «υποκείμενους».

Ο αμερικανικός λαός και οι σύμμαχοί του εισέρχονται στην αυγή μιας νέας εποχής, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες ηγούνται με δύναμη και σκοπό, εμπνέοντας έθνη σε όλο τον κόσμο να ανακτήσουν την ανεξαρτησία τους από τις δυνάμεις καταναγκασμού και να επιβεβαιώσουν τη δέσμευσή τους για ελευθερία, δικαιοσύνη και κυριαρχία. Η εξωτερική και η εσωτερική πολιτική του Προέδρου Τραμπ έθεσαν τις βάσεις για μια αναβίωση του αμερικανικού μεγαλείου, αποδεικνύοντας ότι μια ισχυρή Αμερική είναι απαραίτητη για έναν ελεύθερο κόσμο.

Ως ηγετική υπερδύναμη στον κόσμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μοναδικά τοποθετημένες για να είναι και πάλι μεγάλες — όχι μόνο από την άποψη της οικονομικής ή στρατιωτικής ισχύος, αλλά ως φάρος ελπίδας και υπερασπιστής των ατομικών ελευθεριών. Τα θεμέλια έχουν τεθεί για μια εποχή απαράμιλλης ευημερίας, σταθερότητας και ειρήνης, μια εποχή που δίνει προτεραιότητα στην αξιοπρέπεια του ατόμου και την κυριαρχία των εθνών. Υπό την ηγεσία του Προέδρου Τραμπ, η Αμερική και ο ελεύθερος κόσμος έχουν μια ανανεωμένη ευκαιρία να ανταποκριθούν στις προκλήσεις αυτού του αιώνα και να ευδοκιμήσουν μαζί.

• Ο Πρόεδρος Τραμπ άσκησε κριτική προς τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ που άφησαν τις αμυντικές δαπάνες να καταρρεύσουν. Ορισμένοι από τους ευρωπαίους ηγέτες εξέφρασαν τις αμφιβολίες τους για τις νέες σχέσεις με τη συμμαχία. Ποια θα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα;

Να ξεκινήσουμε από την Ελλάδα που βρίσκεται σε ευνοϊκή θέση ως πυλώνας σταθερότητας στην περιοχή, αξιόπιστος και ευθυγραμμισμένος στρατηγικός εταίρος και ένα από τα λίγα έθνη του ΝΑΤΟ που τηρεί σταθερά τις υποχρεώσεις της από τη συνθήκη. Η σταθερή στάση του Προέδρου Τραμπ για το ΝΑΤΟ έχει παρεξηγηθεί ευρέως από ορισμένους Ευρωπαίους συμμάχους. Η κριτική του σε ορισμένα κράτη μέλη επειδή δεν εκπλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους από τη συνθήκη δεν ήταν επίθεση στο ΝΑΤΟ – ήταν μια υπεράσπιση του. Επιτρέποντας στις αμυντικές δαπάνες να πέσουν κάτω από το συμφωνημένο όριο του 2% του ΑΕΠ, αυτά τα έθνη θέτουν σε κίνδυνο τη συλλογική ασφάλεια της συμμαχίας, υπονομεύοντας τις ίδιες τις αρχές πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε το ΝΑΤΟ. Στην πραγματικότητα, είναι η παραμέληση αυτών των δεσμεύσεων -και όχι η επιμονή του Προέδρου Τραμπ στην λογοδοσία- που θέτει σε κίνδυνο το ΝΑΤΟ.

Η προσέγγιση του Προέδρου Τραμπ ήταν μια κλήση αφύπνισης, υπενθυμίζοντας στους συμμάχους ότι το ΝΑΤΟ είναι τόσο ισχυρό όσο οι συλλογικές συνεισφορές των μελών του. Το μήνυμά του ήταν σαφές: μια δίκαιη και ισότιμη εταιρική σχέση ωφελεί όλους, διασφαλίζοντας ότι το ΝΑΤΟ παραμένει ισχυρός αποτρεπτικός παράγοντας ενάντια στους αντιπάλους ενώ ενισχύει την ενότητα και την αξιοπιστία της συμμαχίας.

Ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν εκφράσει αμφιβολίες για την εξελισσόμενη σχέση με το ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία του Προέδρου Τραμπ, αλλά αυτή είναι μια ευκαιρία – όχι μια κρίση. Τα επόμενα βήματα θα πρέπει να επικεντρωθούν στην επιβεβαίωση του κοινού σκοπού του ΝΑΤΟ ενώ αντιμετωπίζονται οι προκλήσεις που έχουν προκύψει:

1. Επαναδέσμευση για κοινούς αμυντικούς στόχους: Όλα τα μέλη πρέπει να τηρούν τις υποχρεώσεις τους, συμπεριλαμβανομένης της εκπλήρωσης ή της υπέρβασης του στόχου 2% του ΑΕΠ για αμυντικές δαπάνες. Αυτό δεν είναι απλώς ένα οικονομικό σημείο αναφοράς, αλλά μια δήλωση δέσμευσης για τη συλλογική ασφάλεια.

2. Ενίσχυση της Στρατηγικής Συνεργασίας: Το ΝΑΤΟ πρέπει να δώσει προτεραιότητα σε πρωτοβουλίες που ενισχύουν την ετοιμότητά του να αντιμετωπίσει τις απειλές του 21ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνοπολέμου, της ενεργειακής ασφάλειας και των υβριδικών τακτικών που χρησιμοποιούνται από αντιπάλους όπως η Ρωσία και η Κίνα.

3. Προώθηση του διαφανούς διαλόγου: Η ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ των κρατών μελών είναι απαραίτητη για την εκ νέου οικοδόμηση της εμπιστοσύνης και την αποσαφήνιση κοινών προτεραιοτήτων. Η προθυμία του Προέδρου Τραμπ να αμφισβητήσει το status quo θα πρέπει να θεωρηθεί ως ευκαιρία για την ενίσχυση της αποστολής του ΝΑΤΟ και όχι ως πηγή διχασμού.

4. Εστίαση σε αντιπάλους, όχι σε συμμάχους: Η δύναμη του ΝΑΤΟ έγκειται στην ενότητά του ενάντια σε κοινές απειλές. Μένοντας σταθερά απέναντι σε αντιπάλους που επιδιώκουν να αποσταθεροποιήσουν τη συμμαχία, τα μέλη μπορούν να ενισχύσουν τη σημασία της αμοιβαίας συνεργασίας και εμπιστοσύνης.

Η ηγεσία του Προέδρου Τραμπ τονίζει ότι οι αληθινοί σύμμαχοι θεωρούν ο ένας τον άλλον υπεύθυνο και το όραμά του φέρνει ανανεωμένη εστίαση στον βασικό σκοπό του ΝΑΤΟ: την υπεράσπιση της ελευθερίας, της κυριαρχίας και της ασφάλειας για όλα τα μέλη του. Προχωρώντας προς τα εμπρός, η συμμαχία έχει την ευκαιρία να αναδυθεί ισχυρότερη και πιο ενωμένη από ποτέ, αποδεικνύοντας ότι η σταθερότητα και η υπευθυνότητα δεν αποτελούν απειλές για το ΝΑΤΟ αλλά βασικά στοιχεία της μελλοντικής επιτυχίας του.

Ο Δημήτρης Γκράιμς, με τον εκλεγμένο Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, στο Mar-A-Lago της Φλόριντα με τον νέο διευθυντή της CIA, John Ratcliffe και τον Mike Waltz, διορισμένο Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας στη σκηνή

• Τι θα μπορούσαμε να περιμένουμε στην Ελλάδα από εδώ και στο εξής;

Η Ελλάδα μπορεί να περιμένει μια ανανεωμένη εποχή αποφασιστικής ηγεσίας και ενισχυμένης συνεργασίας, βασισμένης σε ευθυγραμμισμένα συμφέροντα, κοινές αρχές και διαρκείς αξίες. Υπό την ηγεσία του Προέδρου Τραμπ, η εστίαση στην ειρήνη μέσω της δύναμης και της αμοιβαίας λογοδοσίας έχει αναζωογονήσει τις συμμαχίες, διασφαλίζοντας ότι συνεργασίες όπως αυτή μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ελλάδας παραμένουν ριζωμένες στον σεβασμό και τον κοινό σκοπό.

Για την Ελλάδα, αυτό σημαίνει αρκετές θετικές εξελίξεις:

1. Ενισχυμένη Συνεργασία Ασφάλειας και Άμυνας: Με σαφή έμφαση στην εκπλήρωση των δεσμεύσεών τους από τα μέλη του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα, ως ένα έθνος που εκπληρώνει με συνέπεια τις υποχρεώσεις του για αμυντικές δαπάνες, θα συνεχίσει να διαδραματίζει βασικό ρόλο στη συμμαχία. Αυτό τοποθετεί την Ελλάδα ως αξιόπιστο εταίρο και περιφερειακό ηγέτη στη διατήρηση της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.

2. Υποστήριξη για την κυριαρχία και τη σταθερότητα: Η σταθερή στάση του Προέδρου Τραμπ να θέτει τους αντιπάλους υπόλογους ευθυγραμμίζεται με τις προσπάθειες της Ελλάδας να αντιμετωπίσει αποσταθεροποιητικές ενέργειες στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των προκλήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Να αναμένετε τη συνεχιζόμενη υποστήριξη των ΗΠΑ για την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, με έμφαση στη σταθερότητα απέναντι στις απειλές για την ειρήνη και τη σταθερότητα.

3. Οικονομική και Ενεργειακή Συνεργασία: Με την ενεργειακή ανεξαρτησία και τη διαφοροποίηση ως βασικές προτεραιότητες, ο ρόλος της Ελλάδας ως αναδυόμενου ενεργειακού κόμβου στη Μεσόγειο πιθανότατα θα λάβει ισχυρή υποστήριξη. Η υποστήριξη των ΗΠΑ για έργα όπως ο αγωγός EastMed και οι τερματικοί σταθμοί LNG ενισχύουν τη θέση της Ελλάδας ως ζωτικού παράγοντα στην περιφερειακή ενεργειακή ασφάλεια, μειώνοντας την εξάρτηση από αντίπαλες πηγές ενέργειας.

4. Πολιτιστική και στρατηγική ευθυγράμμιση: Οι κοινές αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και του σεβασμού της κυριαρχίας δημιουργούν μια φυσική ευθυγράμμιση μεταξύ της Ελλάδας και των ΗΠΑ. Η Ελλάδα μπορεί να προβλέψει αυξημένη συνεργασία σε θέματα όπως η εκπαίδευση, η τεχνολογία και το εμπόριο, ενισχύοντας περαιτέρω τους δεσμούς μεταξύ των δύο έθνη.

5. Εμπρός αποτροπή: Η στρατηγική γεωγραφική θέση της Ελλάδας και ο ρόλος της ως υποδοχής της ανατολικότερης μπροστινής επιχειρησιακής βάσης των Ηνωμένων Πολιτειών στον Κόλπο της Σούδας, στην Κρήτη, είναι ζωτικής σημασίας για την παγκόσμια αποτροπή και προβολή ισχύος. Ο κόλπος της Σούδας χρησιμεύει ως κρίσιμος κόμβος για τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, διασφαλίζοντας δυνατότητες ταχείας ανάπτυξης και διαρκή παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Αυτό καθιστά την Ελλάδα απαραίτητο εταίρο για την αντιμετώπιση των απειλών, τη διατήρηση της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και την αποτροπή των αντίπαλων ενεργειών σε μια περιοχή που είναι ολοένα και πιο κεντρική στην παγκόσμια ασφάλεια. Η δέσμευση της Ελλάδας σε αυτόν τον ρόλο υπογραμμίζει την αξία της όχι μόνο για την περιφερειακή σταθερότητα αλλά και για τα ευρύτερα στρατηγικά συμφέροντα του ελεύθερου κόσμου.

Η Ελλάδα πρόκειται να επωφεληθεί σημαντικά από την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ που δίνει προτεραιότητα σε ισχυρές συμμαχίες και ηγεσία με αρχές. Ως έθνος βαθιά συνδεδεμένο με τα ιδανικά της δημοκρατίας και της ελευθερίας, η Ελλάδα βρίσκεται σε καλή θέση για να ευδοκιμήσει σε αυτή τη νέα εποχή συνεργασίας και αμοιβαίου σεβασμού. Μαζί, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ελλάδα μπορούν να συνεχίσουν να υπερασπίζονται τη σταθερότητα, την ευημερία και τις κοινές αξίες στη Μεσόγειο και πέρα από αυτήν.

• Για να κλείσουμε, ποιο είναι το σχέδιο για την παράνομη μετανάστευση στις ΗΠΑ; Είναι αυτό ένα μεγάλο «στοίχημα» για τη νέα εκλεγμένη κυβέρνηση των ΗΠΑ;

Το αμερικανικό εκλογικό σώμα έχει εκφράσει κατηγορηματικά την επιθυμία για αποφασιστική δράση στο πιεστικό ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης, διακρίνοντάς το σαφώς από τη νόμιμη μετανάστευση – μια πρόκληση που αντιμετωπίζει παρόμοια η Ευρώπη. Η αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης αποτελεί πράγματι σημαντική προτεραιότητα για τη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση των ΗΠΑ. Ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει διατυπώσει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης, δίνοντας έμφαση στα ακόλουθα βασικά στοιχεία:

1. Μαζικές απελάσεις: Σε εξέλιξη βρίσκονται σχέδια για την υλοποίηση απελάσεων μεγάλης κλίμακας ατόμων που διαμένουν στις ΗΠΑ χωρίς νόμιμη άδεια. Ο Τομ Χόμαν, διορισμένος ως «Τσάρος των Συνόρων», έχει λεπτομερώς τη χρήση στρατιωτικών πόρων για την υποστήριξη αυτών των επιχειρήσεων, εστιάζοντας σε υλικοτεχνικούς ρόλους για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των πρακτόρων της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων (ICE).

2. Αξιοποίηση στρατιωτικών μέσων: Η διοίκηση σκοπεύει να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης για να διευκολύνει την ανάπτυξη στρατιωτικών μέσων στην επιβολή της μετανάστευσης, με στόχο την ενίσχυση της ασφάλειας των συνόρων και την επίσπευση των διαδικασιών απέλασης.

3. Θα απευθύνονται σε πόλεις – καταφύγια: Υπάρχει μια συντονισμένη προσπάθεια αντιμετώπισης των πόλεων καταφυγίων που περιορίζουν τη συνεργασία με τις ομοσπονδιακές αρχές μετανάστευσης. Οι στρατηγικές περιλαμβάνουν πιθανές νομικές ενέργειες και παρακράτηση ομοσπονδιακών κεφαλαίων για την ενθάρρυνση της συμμόρφωσης με τους ομοσπονδιακούς νόμους περί μετανάστευσης.

4. Επαναξιολόγηση της ιθαγένειας με δικαιώματα γεννήσεως: Η διοίκηση διερευνά μέτρα για τον τερματισμό της ιθαγένειας με δικαιώματα γεννήσεως για παιδιά που γεννήθηκαν στις ΗΠΑ από μετανάστες χωρίς έγγραφα, προτείνοντας τουλάχιστον ένας γονέας να είναι πολίτης των ΗΠΑ ή νόμιμος κάτοικος για το παιδί να λάβει αυτόματη υπηκοότητα.

Αυτή η ολοκληρωμένη προσέγγιση αντανακλά τη δέσμευση της διοίκησης να αντιμετωπίσει την παράνομη μετανάστευση μέσω ισχυρών μεταρρυθμίσεων επιβολής και πολιτικής, ευθυγραμμιζόμενη με την έκκληση του εκλογικού σώματος για δράση σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα.