Ο Ηλίας Τσέρκης, πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ρόδου, εκφράζει την ανησυχία του για τον τρόπο με τον οποίο, κάποιες φορές, ιατροί προβαίνουν σε δημόσιες κριτικές σε δύσκολες στιγμές, ιδιαίτερα όταν αυτές αφορούν κοντινά ή γνωστά τους πρόσωπα.
Τονίζει την ανάγκη για υπευθυνότητα, ηθική στάση και επιστημονικό σεβασμό στη δημόσια συζήτηση, απορρίπτοντας την πρακτική της αυτοπροβολής μέσω τραγωδιών.
Υπογραμμίζει πως η ιατρική είναι λειτούργημα που απαιτεί διακριτικότητα και απόλυτο σεβασμό για κάθε ανθρώπινη ζωή.
Ο πρόεδρος του ΙΣΡ αναφέρει τα εξής:
«Παρακολουθώ τελευταία, δημόσιες τοποθετήσεις ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων και επιστημονικής κατάρτισης, που αφορούν τραγικά περιστατικά προβεβλημένων προσωπικοτήτων ή στενών συγγενών τους και προβληματίζομαι έντονα. Θεωρώ ότι, οι δημόσιες τοποθετήσεις επί ιατρικών περιστατικών από συναδέλφους, πρέπει να συνοδεύονται από υψηλό βαθμό υπευθυνότητας, ενσυναίσθησης, επαγγελματισμού και ηθικής.
Το φαινόμενο όπου ιατροί επιλέγουν να σχολιάσουν – σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης ή με την παρουσία τους σε τηλεοπτικές εκπομπές – χειρισμούς συναδέλφων τους, συχνά σε τόνο καταγγελτικό ή επικριτικό, χωρίς επίσημη ή τεκμηριωμένη πληροφόρηση, δημιουργεί εύλογες ανησυχίες αναφορικά με τα όρια του επιτρεπτού, της ηθικής δεοντολογίας του ιατρικού λειτουργήματος καθώς και της διαχείρισης του δημόσιου λόγου από επιστήμονες.
Η δημόσια κριτική για τις συνθήκες ενός ξαφνικού θανάτου – και δη με τρόπο που αφήνει αιχμές ή υπονοούμενα – συνιστά μορφή ηθικής εκτροπής, ειδικά όταν αυτή πραγματοποιείται σε χρονική συγκυρία που το πένθος είναι ακόμη νωπό.
Οι ιατροί, οφείλουν να λειτουργούν ως θεματοφύλακες της τεκμηριωμένης επιστημονικής γνώσης, όχι ως φορείς εικασιών ή λαϊκίστικων αφηγημάτων. Η διατύπωση κρίσεων δημοσίως, χωρίς πρόσβαση στο πλήρη ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, υπονομεύει το κύρος του ιατρικού σώματος συνολικά.
Η δημόσια αμφισβήτηση του χειρισμού ιατρικών περιστατικών από συναδέλφους, χωρίς να έχουν αξιολογήσει πλήρως όλα τα επιστημονικά δεδομένα, συνιστά παράβαση του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας. Οι διαφωνίες μεταξύ επιστημόνων δεν επιλύονται με δημόσιες καταγγελίες ή υπονοούμενα, σε τηλεοπτικά πάνελ και κοινωνικά δίκτυα, αλλά ιδανικά επιλύονται μέσω τεκμηριωμένου διαλόγου, παρουσίασης στοιχείων και αξιολόγησης από την επιστημονική κοινότητα.
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η «εργαλειοποίηση» μιας ανθρώπινης απώλειας σε μέσο για αυτοπροβολή, προώθηση προσωπικών απόψεων και εκτιμήσεων ή προσωπικών διαφορών, δεν αρμόζει σε λειτουργούς της ιατρικής επιστήμης. Η τραγωδία δεν επιτρέπεται να μετατρέπεται σε ευκαιρία για δημόσια αντιπαράθεση ή αυτοπροβολή.
Οφείλουμε ως ιατροί, να μην λησμονούμε ότι η ιατρική δεν είναι μόνον επιστήμη, είναι κυρίως λειτούργημα με βαθιά κοινωνική και ηθική διάσταση. Οι ιατροί οφείλουν να τοποθετούνται με νηφαλιότητα και σεβασμό και παράλληλα να σιωπούν, όταν απαιτείται, προκειμένου να διαφυλάσσουν την αξιοπρέπεια τόσο του λειτουργήματος μας, όσο και των προσωπικοτήτων, που πλήττονται από τραγικά γεγονότα.
Η κοινωνία έχει ανάγκη από υπεύθυνη επιστημονική φωνή και όχι από δικαστές της επικαιρότητας.»
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ «ΝΙΚΗΣ» ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ με αφορμή την επίσκεψη του Υπουργού Υγείας κ Γεωργιάδη στο Νοσοκομείο Ρόδου
«ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ»
Ως ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ «ΝΙΚΗΣ» ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ, παρακολουθούμε στενά το θέμα του Νοσοκομείου Ρόδου, έχουμε αναδείξει επανειλημμένα τα προβλήματα υποστελέχωσής του, καθώς και των λοιπών μονάδων Υγείας Δωδεκανήσου, με ανακοινώσεις τόσο στον τοπικό τύπο Δωδεκανήσου όσο και με κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις του κινήματος μας στη Βουλή και είχαμε παραστεί στο κάλεσμα του Συλλόγου Νοσοκομειακών Ιατρών, πριν περίπου ένα μήνα, με συγκεκριμένες προτάσεις για την επίλυση του προβλήματος της υποστελέχωσης του Νοσοκομείου Ρόδου.
Στην προχθεσινή επίσκεψη του Υπουργού κ Γεωργιάδη στο Νοσοκομείο Ρόδου παραστήκαμε ξανά, όπου μετά λύπης μας διαπιστώσαμε ότι όχι μόνο το πρόβλημα της υποστελέχωσης δεν έχει λυθεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την δημόσια υγεία και τις συνθήκες εργασίας του προσωπικού, αλλά επικρατεί και ένα έντονο κλίμα αμφισβήτησης, απαξίωσης και έλλειψης συνεννόησης και συναδελφικής αλληλεγγύης μεταξύ διοίκησης Νοσοκομείου και ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, που δυναμιτίζει περισσότερο την κατάσταση.
Τις δηλώσεις του Υπουργού, περί συνεχούς βελτίωσης του Νοσοκομείου, αδικαιολόγητης καταστροφολογίας και κατάρρευσης, περί δήθεν πανευρωπαϊκού προβλήματος στη δημόσια υγεία, καθώς και του διοικητή της 2ης ΥΠΕ κου Ροϊλού ότι το ΓΝΡ είναι το «καλύτερο περιφερειακό νοσοκομείο», διαψεύδουν ηχηρά τα υφιστάμενα τραγικά ποσοστά της υποστελέχωσης σε οργανικές θέσεις του νοσοκομείου που φτάνει το 55% σε ιατρικό προσωπικό.
Μόνο τα συσσωρευμένα οφειλόμενα ρεπό 150 νοσηλευτών σε χρονικό διάστημα 7ετίας, είναι 14000 εργασιακές μέρες, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί μόλις 9 προσλήψεις νοσηλευτών από τους 15 που προκηρύχθηκαν, σε σύνολο 96 που ζητήθηκαν ως άμεση και επιτακτική ανάγκη για την ασφαλή λειτουργία του Νοσοκομείου από τον Ιατρικό Σύλλογο του Νοσοκομείου και ενώ το σύνολο των κενών οργανικών θέσεων, ΜΟΝΟ σε νοσηλευτικό προσωπικό, είναι 200 περίπου κενές οργανικές θέσεις!
Βασικές κλινικές κορμού εξακολουθούν να υπολειτουργούν και χρειάζονται άμεση ενίσχυση, όπως οι Παθολογικές και Χειρουργικές κλινικές και ο Μαγνητικός Τομογράφος, ο οποίος, λόγω έλλειψης Τεχνολόγων και Τεχνολόγων Ραδιολόγων, εξυπηρετεί κυρίως τα εσωτερικά περιστατικά του Νοσοκομείου και τα επείγοντα, με αποτέλεσμα να παρατηρείται συσσώρευση εξωτερικών περιστατικών με πολίτες που, αν και είναι δικαιούχοι του Νόμου και αποδεδειγμένα χρειάζονται μαγνητικό τομογράφο, δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν σε εύλογο χρονικό διάσημα και αναγκάζονται να καταφεύγουν σε ιδιωτικά κέντρα, πληρώνοντας αδρά από την τσέπη τους.
Το Νοσοκομείο Ρόδου, αν ακόμη στέκεται στα πόδια του, στέκεται από τον υπερβάλλοντα ζήλο των γιατρών και νοσηλευτών και υπολοίπων εργαζομένων που συνιστούν τον οργανισμό (διοικητικοί υπάλληλοι, τραυματιοφορείς, τραπεζοκόμες, ιματισμού πλυντηρίων) που επί σειρά ετών, αισθανόμενοι την ευθύνη απέναντι στο Ροδιακό λαό, υπηρετούν το λειτούργημά τους, εκτελώντας διπλάσιες από τις προβλεπόμενες εφημερίες, θυσιάζοντας τα ρεπό τους, με υποτυπώδεις κανονικές άδειες, πολλές φορές 3-4 ημερών, εις βάρος της υγείας τους, εις βάρος της προσωπικής και οικογενειακής τους ζωής, με τους γνωστούς πενιχρούς μισθούς, με το γνωστό πρόβλημα στέγης και την αυξημένη ακρίβεια της ζωής στα νησιά μας.
Η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί, το προσωπικό έχει φτάσει στα όριά του, οι αποχωρήσεις συνεχίζονται αθρόα, η δημόσια υγεία απειλείται.
Σύσσωμο Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό βροντοφώναζε στον Υπουργό, «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ ΖΗΤΑΜΕ»…
ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ…
Θεωρούμε ότι μετά κι από αυτή τη φορά, τα μηνύματα πλέον έχουν δοθεί ξεκάθαρα προς κάθε κατεύθυνση.
Η ΝΙΚΗ, αναγνωρίζοντας το σημαντικό έργο και την κοινωνική προσφορά όλων των εργαζομένων στο ΓΝΡ, πρωτίστως ευχαριστεί και συγχαίρει όλο το προσωπικό του Νοσοκομείου , στηρίζει δε πλήρως τα δίκαια αιτήματα του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, καλεί άλλη μία φορά το Υπουργείο να σκύψει με ενσυναίσθηση στο πρόβλημα της υποστελέχωσης και να λάβει σοβαρά υπόψη το υπόμνημα που κατέθεσε ο Σύλλογος Νοσοκομειακών Ιατρών του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες και το ΓΝΡ να συνεχίσει ανεμπόδιστα τη λειτουργία του, παρέχοντας υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας στους ντόπιους συμπολίτες μας και στα εκατομμύρια ξένων τουριστών που επισκέπτονται κάθε χρόνο το νησί της Ρόδου, προσφέροντάς τους την απαραίτητη ασφάλεια για τη ζωή τους.
