Αμέσως μετά την εκλογή του στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Ανδρουλάκης άρχισε να δέχεται τα «χάδια» της ΝΔ και των φιλικών της μέσων ενημέρωσης. Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε να τον καλέσει σε συνάντηση, αλλά εκείνος δεν ανταποκρίθηκε μέχρι στιγμής. Άλλωστε, η συνάντηση δεν θα ήταν θεσμική, δεν θα εντασσόταν σε επαφές του πρωθυπουργού με όλους τους αρχηγούς.
Τα στελέχη της ΝΔ μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για το νέο αρχηγό. Η επιχείρηση «γιγάντωσης» του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, με αποκλειστικό στόχο να «βυθιστεί» ο ΣΥΡΙΖΑ, άρχισε.
Όμως, καμιά φορά οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται όπως έχουν τεθεί και μπορεί να έχουν αντίθετα με τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Έτσι, ενώ οι προσδοκίες ήταν να ζημιωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και να διευρυνθεί η δημοσκοπική διαφορά του από τη ΝΔ, ήρθε η δυσάρεστη για τους σχεδιαστές έκπληξη. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις, ακόμα και οι πιο ευνοϊκές για τη ΝΔ, έδειξαν ότι το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ αποσπά το ίδιο ή και μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων από τη ΝΔ. Αμεσο αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης, φυσικά αν αποτυπωθεί και στις εκλογές, θα είναι η ΝΔ να αποχαιρετήσει οριστικά την αυτοδυναμία.
Ο κ. Ανδρουλάκης μέχρι στιγμής δεν εμφανίστηκε καθόλου πρόθυμος να ανταποκριθεί στο εκ δεξιών φλερτ που του έγινε. Μάλιστα, φρόντισε να καταστήσει απολύτως σαφές ότι, αν οι εκλογές δεν δώσουν αυτοδυναμία, δεν θα συμπράξει σε κυβέρνηση με τη ΝΔ και προέτρεψε τον κ. Μητσοτάκη να συνεργαστεί με την ακροδεξιά Ελληνική Λύση του κ. Βελόπουλου.
Όταν, λοιπόν, κατέστη σαφές ότι ο νέος αρχηγός δεν θα είναι πρόθυμος για εκ νέου συνεργασία με τη ΝΔ, ο σχεδιασμός άλλαξε. Οι αφορμές βρίσκονται εύκολα. Έτσι, με αφορμή το επεισόδιο Πολάκη-Αθανασίου στη Βουλή, στελέχη της ΝΔ εγκάλεσαν το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ ότι τηρεί ίσες αποστάσεις από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Οι επιθέσεις κορυφώθηκαν επειδή ο κ. Ανδρουλάκης δεν μιμήθηκε τον κ. Μητσοτάκη και δεν κάλεσε τον κ. Τσίπρα να ζητήσει συγγνώμη από όσους παραπέμφθηκαν για την υπόθεση Novartis.Ηταν τέτοια η πίεση που στελέχη του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ υποχρεώθηκαν σε ένα είδος «απολογίας».
Τη σκυτάλη από στελέχη της ΝΔ πήραν φιλικά της μέσα ενημέρωσης, τα οποία με μπαράζ άρθρων εγκαλούν τον κ. Ανδρουλάκη για «ισαποστακισμό».
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Δύο τινά:
Πρώτον, η επιχείρηση «με τον Ανδρουλάκη τελειώνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ» δεν φαίνεται να είναι επιτυχής. ΤΟ ΚΙΝΑΛ ανεβάζει τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις, αλλά αυτό δεν συμβαίνει μόνο σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο πλήττεται και η ΝΔ. Και αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία, αφού για το σχηματισμό κυβέρνησης δεν έχει καμιά σημασία η διαφορά των δύο πρώτων κομμάτων, αλλά μόνο το ποσοστό του πρώτου κόμματος. Και μέχρι στιγμής το δημοσκοπικό ποσοστό της ΝΔ απέχει από την επίτευξη της αυτοδυναμίας.
Δεύτερον, η πίεση προς τον κ. Ανδρουλάκη να σταματήσει να τηρεί ίσες αποστάσεις από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ θα εντείνεται όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές. Η ΝΔ και ο φιλικός της Τύπος θα του ζητούν, δηλαδή, να γίνει φιλοκυβερνητικός, ακυρώνοντας τη στρατηγική που του έδωσε τη νίκη στη μάχη για την αρχηγία.
Είναι άγνωστο αν στο τέλος ο κ. Ανδρουλάκης θα υποκύψει στις πιέσεις αυτές. Πάντως, γνωρίζοντας τι συνέβη μετά το 2012, όταν το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησε με τη ΝΔ, θα δυσκολευθεί πολύ να κάνει το κόμμα του κάτι σαν «υπόγειο» της κεντροδεξιάς πολυκατοικίας.
Όπως λέει και η ρήση του Μέτερνιχ, «αυτό (θα) είναι κάτι περισσότερο από έγκλημα, (θα) είναι λάθος»… / NEWS 247
