ΠΕΣ ΤΗΝ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ – ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ.
Με αφορμή τη σημερινή γυναικοκτονία στο Βόλο που διαπράχθηκε μόλις 3 μέρες μετά τη γυναικοκτονία στο Χαλάνδρι
Από τον Δεκέμβριο 2021, που είκοσι δύο (22) γυναικείες οργανώσεις / συλλογικότητες συγκροτήσαμε την Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών, ξεκινήσαμε μια καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών κατά της έμφυλης βίας, οργανώσαμε πικετοφορίες και συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα με την συμμετοχή εκατοντάδων γυναικών και αντρών και των γονέων των θυμάτων, οργανώσαμε εκδηλώσεις αλληλεγγύης στα δικαστήρια, με αποκορύφωμα τη συμμετοχή αντιπροσωπείας μας στις δίκες των δολοφόνων της Ελένης Τοπαλούδη και της Κυριακής Γρίβα, που δολοφονήθηκε μπροστά στο Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων.
Ποια να θυμηθούμε, ποια να ξεχάσουμε; Γαρυφαλλιά, Μεσκλά, Κωνσταντίνα, Καρολάιν, Αννίσα, Μαρία, Σταυρούλα, Μόνικα, Δώρα, Νεκταρία…. μακρύς και ατελείωτος ο κατάλογος των δολοφονημένων γυναικών κυρίως από συντρόφους και πρώην συντρόφους.
Από τον Σεπτέμβριο του 2024 ο κατάλογος των γυναικείων συλλογικοτήτων που συγκροτούν την Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών διευρύνθηκε και σήμερα μέλη είναι πάνω από (40) οργανώσεις.
Απέναντι στον διαρκή αυτό αγώνα μας, αντιμετωπίσαμε όμως ένα μη φιλικό κλίμα από την Κυβέρνηση και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, που δεν ήθελαν να ακούνε τη λέξη γυναικοκτονία, μια αντίδραση που προκάλεσε την εύλογη απορία και αρνητικά σχόλια από γυναίκες – μέλη διεθνών γυναικείων οργανώσεων.
Στην συνέχεια, ο Πρωθυπουργός σε μία συνέντευξή του ανακοίνωσε ότι η απαγορευμένη λέξη ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ μπορεί να χρησιμοποιείται κοινωνικά και δημοσιογραφικά και τον ευχαριστούμε πάρα πολύ για την άδεια, αφού με τους αγώνες μας ο όρος ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ είχε εμπεδωθεί στην κοινωνία, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και λίγοι/λίγες έχουν μείνει πια να πετροβολούν.
Από τον Δεκέμβριο 2021 μέχρι και σήμερα έχουμε ζητήσει δεκάδες φορές, με δεκάδες επιστολές και τηλεφωνικές επικοινωνίες, συνάντηση με τους καθ’ ύλην αρμοδίους Υπουργούς στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ζητώντας να ανοίξει ένας διάλογος. Κανένας Υπουργός δεν μας έχει δεχτεί. Ετοιμάσαμε σχέδιο νόμου και σε συνεργασία με προοδευτικά κόμματα το καταθέσαμε στην βουλή. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Ποιο είναι ακριβώς το αίτημα και τι συμβαίνει στην πραγματικότητα;
1. Το κράτος να λάβει υπόψη του το συνεχές της έμφυλης βίας που καταλήγει στην γυναικοκτονία και να εκπονήσει πολιτικές ενάντια στον σεξισμό και τον μισογυνισμό. Ειδικότερα, να εφαρμόσει ως οφείλει τους κανόνες της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης που παραμένουν σήμερα ανεφάρμοστοι.
2. Να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα πρόληψης και προστασίας των γυναικών από την έμφυλη βία και να δημιουργηθούν κατάλληλοι χώροι για την ασφάλειά τους.
3. Να υλοποιηθούν ολοκληρωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του συνόλου της κοινωνίας και κυρίως για την αλλαγή της νοοτροπίας και των στρεβλών στερεοτύπων που οδηγούν στον φαύλο κύκλο της έμφυλης βίας.
4. Η ποινική αναγνώριση της γυναικοκτονίας, η ένταξή της στον Ποινικό Κώδικα και η τιμωρία των γυναικοκτόνων, χωρίς τα ελαφρυντικά που συνήθως αναγνωρίζονται στα δικαστήρια για τα έμφυλα εγκλήματα.
Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ότι έχουμε βαδίσει χιλιόμετρα προς την ισότητα των φύλων, ο δρόμος όμως είναι ακόμα μακρύς, δύσκολος και με πολλές οπισθοδρομήσεις, γιατί είναι βαθιά ριζωμένο ακόμη στην ελληνική κοινωνία το στερεότυπο πως η γυναίκα είναι περιουσιακό στοιχείο του άνδρα της και γιατί λειτουργεί η ανδρική κυριαρχία, ο έλεγχος, η ιδιοκτησία…..
Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών
