Οι μέρες το εορτών ήταν κρίσιμες για την απόφαση του πρωθυπουργού σχετικά με το βασικό δίλημμα «εκλογές τον Απρίλιο ή τον Μάιο». Όσοι γνωρίζουν καλά τις σκέψεις του Κυριάκου Μητσοτάκη επιμένουν ότι ο ίδιος ιδανικά θα ήθελε να στηθούν οι πρώτες κάλπες τον τρίτο μήνα της άνοιξης και άρα πολύ πιο κοντά στο τέλος της τετραετίας, όπως άλλωστε ο ίδιος είχε επανειλημμένα τονίσει.
Αυτές τις μέρες ο κύβος ερρίφθη: Οι εθνικές εκλογές θα γίνουν στις 2 ή στις 9 Απριλίου με την δεύτερη εκδοχή να είναι πιά η επικρατέστερη. Σενάρια που θέλουν να εξετάζονται από το μέγαρο Μαξίμου κωλύματα για την Κυριακή του Θωμά λόγω αντιδράσεων από την εκκλησία δεν ευσταθούν υπό την έννοια οτι ουδείς επιθυμεί διατάραξη των θρησκευτικών καθηκόντων των πιστών από την στιγμή που θα μπορούν όσοι επιθυμούν να να ασκήσουν απρόσκοπτα. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι αυτός ο λόγος που θα βαρύνει την σχετική απόφαση.
Στο μυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη πρωταρχική επιδίωξη είναι το όσο δυνατό μικρότερο κώλυμα για την χώρα συνολικά σε οτι αφορά την απρόσκοπτη πορείας της για την οικονομία και την αντιμετώπιση της κρίσης. Και οι δύο αυτοί μήνες της άνοιξης είναι σημαντικοί καθώς θα αναμένονται εξελίξεις στην ομαλή συνέχιση του προγράμματος για το ταμείο ανάκαμψης αλλά και την δεύτερη παράλληλη διαδρομή για την λήψη πιστωτικής βαθμίδας από τη χώρα.
Οσοι μετέφεραν ή διέδωσαν το προηγούμενο διάστημα σενάρια περί εκλογικού αιφνιδιασμού από τον πρωθυπουργό μέσα στον χειμώνα, ( ακόμα και για Ιανουάριο είπαν κάποιοι) απλά προκάλεσαν μυϊκούς σπασμούς απογοήτευσης σε πρόσωπα εντός του πρωθυπουργικού γραφείου. Κι αυτό γιατί διαπίστωσαν ότι δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν γνωρίζουν οτι τα βασικά ζητούμενα όχι για την κυβέρνηση, αλλά για την χώρα αυτούς τους πρώτους μήνες του 2023.
Μία απόφαση για πρόωρες κάλπες θα φρέναρε τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις για την επόμενη δόση του ταμείου ανάκαμψης, θα προκαλούσε αρνητικές επιπτώσεις στον δείκτη σοβαρότητας της Ελλάδας εντός των Βρυξελλών, το ίδιο και στις αγορές που πλέον βλέπουν με ικανοποίηση τις επιδόσεις της Ελλάδας στην βασική εικόνα της οικονομικής της πολιτικής. Κι ακόμα, μεταξύ των ηγετών συνομιλητών του πρωθυπουργού σε Ευρώπη και ΗΠΑ κανείς δεν θα μπορούσε να εξηγήσει μία τέτοια κίνηση από έναν πρωθυπουργό που βλέπει την δημοσκοπική του εικόνα ξεκάθαρα υψηλότερα από αυτή των αντιπάλων του.
Ο Μητσοτάκης γνωρίζει καλά τι μπορεί και τι δεν μπορεί να καταφέρει η χώρα στο επόμενο – διαχωρισμένο- ( προ και μετά εκλογών) χρονικό διάστημα του 2023 όσο κι αν έχει γράψει… καλά στα διαγωνίσματα. Πρόσφατα, ο ίδιος φέρεται να είπε σε συνεργάτες του “ αν τυχόν ήμουν εγώ στις αγορές θα περίμενα να ολοκληρωθούν οι εκλογές σε μία χώρα για να προχωρήσει η επενδυτική βαθμίδα”. Ουδέν ευκρινέστερον. Τούτο σημαίνει οτι οι αγορές αν τυχόν φοβούνταν να υπάρξει στην Ελλάδα αυτό που ο ίδιος περιέγραψε στην ΔΕΘ ως “τερατογέννεση” τότε δεν θα ολοκληρωνόταν τίποτα καθώς όλα θα ξεκινούσαν από την αρχή και με όποια δεδομένα έβαζε στο τραπέζι μία κυβέρνηση με άλλο πρωθυπουργό.
Οπότε, ένας πρωθυπουργός που θα δώσει την μάχη της επανεκλογής πολύ απλά δεν δα ήθελε να τρέχει και παράλληλα να πυροβολεί τα πόδια του: Να διακοπούν οι διαπραγματεύσεις, να χαθεί η σοβαρότητα για τον ίδιο και την χώρα και να απογοητεύσει όσους πιστεύουν σήμερα ότι η χώρα αλλάζει σελίδα. Η για όποιον δεν κατάλαβε δεν θα είχε νόημα να θέλει να ξανακυβερνήσει αλλά έχοντας χάσει όλα τα πλεονεκτήματα που προσφέρουν οι σημερινές εν εξελίξει διαδικασίες.
Η κρίση
Ο φετινός χειμώνας ήταν “δώρο Θεού” για την ευρωπαϊκή ήπειρο. Θερμοκρασίες φθινοπώρου σε όλη την Ευρώπη, ιστορικά υψηλά ακόμα και σε βόρειες χώρες βοήθησαν στην μεγαλύτερη αύξηση των αποθεμάτων, την αποκλιμάκωση τιμών και εν τέλει τον καθησυχασμό της παγκόσμιας κοινότητας ότι αφενός η Ευρώπη δεν θα παγώσει όπως προέβλεψε ο Πούτιν και αφετέρου ότι θα αποφευχθεί η ύφεση. Αυτό, ωφελεί και τα προεκλογικά σχέδια Μητσοτάκη για την αντιμετώπιση ενός σοβαρού κοινωνικού προβλήματος που μπορεί να προκαλείται απ έξω , την ευθύνη όμως της διαχείρισής του την έχουν “οι απο μέσα”.
Η Τουρκία
Είναι γεγονός ότι στο Μαξίμου δεν έκρυβαν την ανησυχία τους για τις αυξανόμενες απειλές έντασης από τον Ερντογάν. “Ποιός λογικός άνθρωπος δεν θα ανησυχούσε για προσπάθεια εκμετάλλευσης της εκλογικής ακινησίας στην Ελλάδα από τον στριμωγμένο Ερντογάν” λέει στο Dnews συνομιλητής του πρωθυπουργού. Οι κινήσεις της Άγκυρας πάντα έπαιζαν ρόλο στους πρωθυπουγικούς σχεδιασμούς για τις εκλογές. Ωστόσο μετά από πολλές αναλύσεις αλλά και βαθμολόγησης του κλίματος και της εικόνας που υπάρχει στην διεθνή κοινότητα εκτιμάται ότι ο Ερντογάν δεν θα αποτολμήσει τίποτα το ακραίο. Οι σχετικές συζητήσεις μάλιστα περί επίσπευσης των εκλογών και στην Τουρκία ώστε να γίνουν και αυτές την Άνοιξη θεωρείται ότι κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση σκέψης.
Οι 60 κρίσιμες μέρες
Τούτων δοθέντων, ο πρωθυπουργός θα ανακοινώσει τις οριστικές του αποφάσεις περί τα μέσα Μαρτίου και η χώρα θα κινείται στον αστερισμό των εκλογών για περίπου 2 μήνες από την ανακήρυξη των εκλογών και την διάλυση της Βουλής για την διεξαγωγή τους. Η κυριότερη επιδίωξη του Κ. Μητσοτάκη για αυτές, πέραν του στόχου της αυτοδυναμίας είναι να πείσει τους ψηφοφόρους να μην λείψει κανείς από την πρώτη Κυριακή, όπου θα διεξαχθούν με την απλή αναλογική και που σύμφωνα με τους αριθμούς αλλά και τα όσα έχουν δηλώσει οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές δεν προκύπτει κυβέρνηση.
Να αποφύγει δηλαδή την παγίδα της αποχής σημαντικού αριθμού ψηφοφόρων του επειδή θα γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση θα σχηματιστεί στην δεύτερη κάλπη. Ωστόσο, για να καλύψει την όποια απόσταση χρειαστεί για την αυτοδυναμία , θα πρέπει η απόσταση αυτή να έχει καταγραφεί η μικρότερη δυνατή από την πρώτη κάλπη. Με απλά λόγια είναι άλλο να χρειάζονται μία ή δύο μονάδες και άλλο τρεις ή τέσσερις. Είναι άλλο η διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι πάνω από πέντε – έξι μονάδες και άλλο να είναι τρεις – τέσσερις.
Το τελευταίο διάστημα στο πρωθυπουργικό επιτελείο συζητείται η απουσία τέτοιων αναφορών από τον Αλέξη Τσίπρα και κάποιοι θεωρούν ότι υπο ορισμένες προϋποθέσεις , εφόσον η αποχή δημιουργούσε μεγαλύτερο πρόβλημα στη ΝΔ απ’ ότι στον ΣΥΡΙΖΑ τότε γιατί να μην έκλεινε κανείς “ το μάτι” στο σενάριο αυτό. Βέβαια, ισχυρό ποσοστό από την πρώτη κάλπη χρειάζεται και ο Αλέξης Τσίπρας για να μην φανεί ότι δεν μπορεί να δώσει τη μάχη για την συνέχεια αλλά οι σκέψεις στην Κουμουνδούρου θα φανούν το επόμενο διάστημα.
Για τον Μητσοτάκη, το μεγάλο – και δύσκολο είναι αλήθεια – στοίχημα είναι να καταφέρει να περάσει το μήνυμά που θέλει ότι “ δεν υπάρχουν δύο κάλπες αλλά μία”. Και η μάχη των μαχών δεν είναι η δεύτερη, όπως πιστεύει σήμερα η πλειοψηφία της εκλογικής μάζας, αλλά η πρώτη.
Τις επόμενες μέρες πάντως η προεκλογική στρατηγική της ΝΔ θα ξεδιπλωθεί με κορυφή το συγκεκριμένο μήνυμα και κυρίως Σώμα την κυβερνητική πολιτική , έμφαση σε σημεία που εκτιμήθηκε ότι δεν επικοινωνήθηκαν στους πολίτες όσο έπρεπε αν και τους αφορούν και έχουν ωφεληθεί, καθώς επίσης και το πρόγραμμα της επόμενης τετραετίας. Πάντως, όσο κι αν θα ήθελαν να το διαχωρίσουν, ή καλύτερα να το αφήσουν για την δεύτερη κάλπη , το σύνθημα “επιλέγουμε πρωθυπουργό” θα κυριαρχήσει αναπόφευκτα και από τον πρώτο εκλογικό γύρο. / dikaiologitika
