Μάριος Μπέγζος, για το Ουκρανικό ζήτημα: «Ο διάλογος είναι σαν τον χορό. Θέλει δύο!»

Share

Αιχμηρός σε ό,τι αφορά στην κατάσταση όπως αυτή έχει δημιουργηθεί με την διακοπή της κοινωνίας μεταξύ των Πατριαρχείων Μόσχας και Κωνσταντινουπόλεως, εμφανίζεται σε αποκλειστική συνέντευξή του στην εφημερίδα «δημοκρατική» ο τέως Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μάριος Μπέγζος.

Όπως αναφέρει μεταξύ άλλων, «προσωπικά, δεν μπορώ να αισθανθώ αδιάφορος απέναντι σε αυτή την κατάσταση. Και σας λέω ότι δεν είναι θέμα ποιος μνημονεύει ποιον. Το ζήτημα εδώ είναι, οι άνθρωποι στην Ουκρανία να μην σφαγιάζονται μεταξύ τους (όπως συμβαίνει). Ειδικά στην Ουκρανία, από τον καιρό της ναζιστικής κατοχής κι έπειτα υπάρχουν πολλά μέτωπα και πολλές μερίδες».

Σε ερώτηση εάν υπάρχει περιθώριο για διάλογο και προοπτική για την εξεύρεση λύσης, ο κ. Μπέγζος ξεκαθαρίζει ότι ο διάλογος (όπως και ο χορός… θέλει δύο!):

«Ο διάλογος… προϋποθέτει επιθυμία για διάλογο! Εάν λές στον άλλον ότι δεν μ’ ενδιαφέρει, τι διάλογος θα γίνει; Ο διάλογος είναι σαν τον χορό. Θέλει δύο!»

ΓΡΑΦΕΙ Η ΠΕΓΚΥ ΝΤΟΚΟΥ

  • Να μιλήσουμε σχετικά με το ζήτημα που έχει δημιουργηθεί με την Ουκρανία και το Σχίσμα ανάμεσα στο Πατριαρχείο Μόσχας και στο Οικουμενικό. Στις πρόσφατες επισκέψεις του, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο Κίεβο και μετά στις ΗΠΑ και στην Αθήνα, ξεκαθάρισε ότι δεν τον ενδιαφέρει η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Τελικά, έκανε λάθος με την υπογραφή του Τόμου της Αυτοκεφαλίας;

Κοιτάξτε, επί 30 χρόνια από το 1991 που έγινε η αλλαγή στο ανατολικό μπλοκ οι Ουκρανοί, ζητούσαν την Αυτοκεφαλία τους και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το αρνείτο –ακριβώς επειδή για όλα αυτά τα χρόνια, ήξερε ότι η χώρα θα αιματοκυλιστεί και επιπλέον, δεν χρειαζόταν να δημιουργηθεί ακόμη μία εθνική εκκλησία.

Σοφά ποιώντας το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δεν απαντούσε στις εκκλήσεις των Ουκρανών, παρέπεμπε το θέμα στις καλένδες και καθυστερούσε. Τώρα, εντελώς ξαφνικά, αλλάζει στάση και τοποθέτηση.

Το θέμα δεν είναι εάν ο Πατριάρχης Μόσχας, μνημονεύει τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ή όχι. Δεν είναι προσωπικό το θέμα. Το θέμα είναι ότι οι μισοί ορθόδοξοι, δεν επικοινωνούν με τους άλλους μισούς ενώ υπάρχουν βίαιες συγκρούσεις μεταξύ των πιστών στο ουκρανικό έδαφος. Και αυτό είναι ‘Σχίσμα’.

Εγώ προσωπικά, δεν μπορώ να αισθανθώ αδιάφορος απέναντι σε αυτή την κατάσταση. Και σας λέω ότι δεν είναι θέμα ποιος μνημονεύει ποιον. Το ζήτημα εδώ είναι, οι άνθρωποι στην Ουκρανία να μην σφαγιάζονται μεταξύ τους (όπως συμβαίνει). Ειδικά στην Ουκρανία, από τον καιρό της ναζιστικής κατοχής κι έπειτα υπάρχουν πολλά μέτωπα και πολλές μερίδες.

Τόσο μέσα στην χώρα, όσο και στους απόδημους Ουκρανούς. Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό και γι αυτό είναι λυπηρό το ό,τι ζούμε ένα τέτοιο εσωτερικό Σχίσμα.

  • Βέβαια, όταν σήμερα μιλάμε για Σχίσμα δεν έχει την ίδια έννοια με το Σχίσμα του 1054 (Σχίσμα των δύο Εκκλησιών που ήταν η διαίρεση και διάσπαση της κοινωνίας μεταξύ της Δυτικής και της Ανατολικής Χριστιανικής Εκκλησίας). Αυτό που σημειώθηκε αφορά στους κόλπους της Ανατολικής Χριστιανικής Εκκλησίας.

Είχαμε το Σχίσμα του 1054 και 500 χρόνια αργότερα είχαμε τη μεταρρύθμιση που κι αυτό ήταν ένα εσωτερικό Σχίσμα της Δυτικής Εκκλησίας. Τώρα, δυστυχώς μπορούμε ζούμε ένα εσωτερικό Σχίσμα της Ανατολικής Χριστιανικής Εκκλησίας το οποίο έπρεπε να προληφθεί και να αποτραπεί. Θέλω να ελπίζω ότι με το πέρασμα του χρόνου, μπορεί να πράγματα να εξομαλυνθούν.

  • Υπάρχει περιθώριο για διάλογο κατά την άποψή σας; Υπάρχει προοπτική για την εξεύρεση λύσης;

Ο διάλογος… προϋποθέτει επιθυμία για διάλογο! Εάν λές στον άλλον ότι δεν μ’ ενδιαφέρει, τι διάλογος θα γίνει; Ο διάλογος είναι σαν τον χορό. Θέλει δύο!

ΣΗΜΕΙΩΝΕΤΑΙ πως ο κ. Μπέγζος, που αρθρογραφεί τακτικά σε πολλά έντυπα, και είναι τακτικός συνεργάτης επιστημονικών λεξικών και εγκυκλοπαιδειών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, υπήρξε διευθυντής της σειράς «Θρησκειολογία» των εκδόσεων Ελληνικά Γράμματα, έχει συγγράψει τριάντα μονογραφίες και περίπου τετρακόσια άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, πανεπιστημιακές επετηρίδες και αφιερωματικούς τόμους.

Το δοκιμιακό έργο του έχει διακριθεί, ενώ μελετήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές άλλες γλώσσες.

(διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη: dimokratiki.gr)