ΠΟΣΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ χρειάζονται για να γίνει ένα βήμα σε αυτό τον τόπο; Η Ρόδος, επαίρεται για τα ρεκόρ που σπάει, για τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της, για την Ιστορία της, αλλά σκοντάφτει στα αυτονόητα. Και το αστείο είναι πως αυτά, τα αυτονόητα, βρίσκονται ακριβώς κάτω από την μύτη της.
Ένα από τα πολλά κτήρια – φαντάσματα, ρημάζει ακόμη στη Ρόδο. Είναι το ακίνητο του ΕΦΚΑ στην πλατεία Φώκιαλη Ρόδου το οποίο θα μπορούσε να στεγάσει τις υπηρεσίες και το αρχείο του ενοποιημένου φορέα. Θα είχαν αρχίσει οι εργασίες πριν από μερικά χρόνια, θα είχαν προχωρήσει σήμερα, θα είχαν… θα είχαν…
Αμέτρητες παρεμβάσεις, συζητήσεις, επερωτήσεις στη Βουλή, δηλώσεις, συσκέψεις… όλα αποδείχτηκαν έπεα πτερόεντα -μέχρι στιγμής.
Υπήρχε σχέδιο. Υπήρχε καλή διάθεση. Υπήρχε πολιτική βούληση. Αυτό που αντικρίζουμε καθημερινά όμως, αποδεικνύει ότι τελικά τίποτε δεν κινείται.
Ούτε τους λόγους γνωρίζουμε, δεν ξέρω αν θα τους μάθουν οι επόμενες γενιές -εφόσον αυτό το κτήριο όπως και άλλα στην Ρόδο, είτε θα έχει καταρρεύσει από μόνο του, είτε θα παραμένει εκεί να μας θυμίζει την ανικανότητα μερικών και την αδιαφορία όλων.
Αλλά, τι λέμε τώρα; Εμάς μας ενδιαφέρει η ‘επιφάνεια’ όχι η ουσία… / Π.ΝΤ.
