Netflix – «Alexander: Τhe Making of a God»: οι ιστορικές ανακρίβειες, τα πλεονεκτήματα κ τα μειονεκτήματα (video)

Share

 

Συνιστά πλέον κοινό μυστικό πως το Νetflix δεν ενδιαφέρεται τόσο για την ακριβή απόδοση των ιστορικών γεγονότων, όσο για την εμπορική τους αξιοποίηση στο χώρο του θεάματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σειρά «Vikings» η οποία, αν και συνιστά ένα καλλιτεχνικό και σκηνοθετικό αριστούργημα, αναπαράγει πλήθος ιστορικών ανακριβειών.

Ειδικά το «Vikings Valhalla», το οποίο αναμέναμε με ζήλο οι λάτρεις του είδους, βρίθει ιστορικών ατοπημάτων και ορθοπολιτικών επιλογών· δεν προσφέρεται ούτε για ψυχαγωγία για να είμαστε ειλικρινείς. Τελευταία τάση είναι το καλούμενο «docudrama», ένα είδος ντοκιμαντέρ δηλαδή το οποίο περιέχει κινηματογραφικές σκηνές κτλ. Είναι μια σύνθεση ταινίας/σειράς με ντοκιμαντέρ, η οποία πραγματικά εντυπωσιάζει.

Docudrama λοιπόν αποτελεί και το «Alexander: The making of a God» του Netflix, ωστόσο το αποτέλεσμα δεν δικαιολογεί το σχετικό είδος στο οποίο υποτίθεται ότι ανήκει· οι ιστορικές ανακρίβειες και αποκλίσεις είναι αρκετές και εξόφθαλμες. Από την άλλη το «Αlexander» (2003) του Oliver Stone – που ως ταινία υποτίθεται ότι δεν έχει το προνόμιο να διεκδικεί αξιώσεις ιστορικής ακριβείας – θεωρείται ότι αποδίδει πολύ καλύτερα την ιστορική σκηνοθεσία, την ενδυμασία κτλ.

Παραβλέποντας τις άτοπες σύγχρονες αναγωγές, οι οποίες επιζητούν «με το στανιό» να εργαλειοποιήσουν την ιστορία και να θέσουν ζήτημα σεξουαλικής ταυτότητας μετά από 2.300 έτη εκ του μη όντος (δεν υπάρχει καμία αναφορά αρχαίας πηγής που να αποδεικνύει ερωτική σχέση Αλεξάνδρου – Ηφαιστίωνος, τουλάχιστον όπως επιχειρείται να ερμηνευθεί σήμερα), πάμε να δούμε ενδεικτικά κάποια γνωρίσματα της εν λόγω σειράς:

Το Νetflix δεν ενδιαφέρεται τόσο για την ακριβή απόδοση των ιστορικών γεγονότων, όσο για την εμπορική τους αξιοποίηση στο χώρο του θεάματος

Πλεονεκτήματα:

  • Παρουσιάζεται το αξιόλογο επιστημονικό έργο της αρχαιολόγου Καλλιόπης Λημναίου-Παπακώστα, η οποία πραγματοποιεί σημαντικές ανασκαφές στην Αλεξάνδρεια.
  • Η σειρά φαίνεται να σέβεται – σε αυτό τον τομέα τουλάχιστον – την ιστορική πραγματικότητα, παρουσιάζοντας τους Μακεδόνες ως ελληνικό φύλλο. Επισημαίνει την ελληνική εθνική συνείδηση που διεπότιζε τους Μακεδόνες, παρά την πολιτιστική τους απομόνωση μέχρι και τον 5ο αιώνα π.Χ., οπότε αρχίζουν οι ζυμώσεις με τα νότια ελληνικά φύλα, κατόπιν πρωτοβουλιών του βασιλέως Αρχελάου κ.α.
  • Ο Αλέξανδρος παρουσιάζεται ως συνεχιστής/κληρονόμος μιας μακραίωνης εθνικής πολιτιστικής παρακαταθήκης. Με την απόβασή του στην Μ. Ασία, τονίζoνται οι μεταφυσικές αναζητήσεις του Μακεδόνα, οι οποίες ανάγονται πίσω στον Αχιλλέα και στους Αχαιούς. Ωστόσο αποσιωπάται ο πανελλήνιος χαρακτήρας της εκστρατείας.
  • Ο Αλέξανδρος υπεραμύνεται της εθνικής συνειδήσεως, όπως ακριβώς ισχύει ιστορικώς. Μετά την μάχη του Γρανικού εξανίσταται με τους Έλληνες μισθοφόρους των Περσών («Έλληνες να πολεμούν Έλληνες;»)

Μειονεκτήματα:

  • Ο Φίλιππος απεικονίζεται αρτιμελής, ενώ στην πραγματικότητα είχε ήδη χάσει το ένα του μάτι στην μάχη της Μεθώνης.
  • Απουσιάζει η ακριβής απεικόνιση της μακεδονικής φάλαγγας και η δράση της σάρισας, στην οποία όφειλαν οι Μακεδόνες τις ολοκληρωτικές τους νίκες.
  • Ο Αλέξανδρος προσφωνεί τον Ηφαιστίωνα «Ef» και ο Ηφαιστίων τον Αλέξανδρο «Άlex». Τραγικό για docudrama.
  • Έδρα της περσικής κοσμοκρατορίας των Αχαιμενιδών ήταν η Περσέπολις και τα Σούσα, όχι η Βαβυλών, όπως δείχνει η εν λόγω σειρά. Αντιστοίχως υπερτονίζονται τα ανάκτορα των «Αιγών», χωρίς να γίνεται καμμία αναφορά στην Πέλλα.
  • Ο στρατηγός Άτταλος αλληλογραφούσε με τον Δημοσθένη και όχι με τον Δαρείο τον Κοδομανό.
  • Οι πανοπλίες των Μακεδόνων δεν απηχούν την ιστορική πραγματικότητα· ανήκουν στην σφαίρα της μυθοπλασίας/φαντασίας. Οι μακεδονικές πανοπλίες διέθεταν συγκεκριμένη αισθητική και τεχνοτροπία (βλ. πανοπλίες κλασσικών-ελληνιστικών ετών του Δημήτρη Κατσίκη). Επίσης η ενδυμασία του Δαρείου του Γ’ Κοδομανού είναι επιεικώς απαράδεκτη.
  • Ο Αλέξανδρος παρουσιάζεται να έχει ερωτική σχέση με την σύζυγο του Δαρείου, Στάτειρα και να την αφήνει έγκυο (!), κάτι που δεν ισχύει ιστορικώς. Ο Αλέξανδρος νυμφεύθηκε την κόρη του Δαρείου και της Στατείρας, την Βαρσίνη.

Η σειρά λοιπόν θεωρώ πως είναι διασκεδαστική, ίσως για ένα βροχερό βράδυ με μπόλικα ποπ κορν. Δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ωστόσο ιστορική.

Γεώργιος Σύρος, ιστορικός, συγγραφέας, ερευνητής Ελληνικού Ινστιτούτου Πολιτιστικής Διπλωματίας (info: thenewspaper)

BINTEO